به گزارش سیناپرس همدان، تیمی از محققان وابسته به چندین مؤسسه در ژاپن که با همکارانی از ویتنام، کامبوج، سنگاپور، تایوان، اندونزی و غنا کار می‌کنند، شواهدی از پشه‌هایی یافته‌اند که در برابر حشره‌کش‌های رایج در ویتنام و کامبوج بسیار مقاوم هستند.
حشراتی مانند پشه‌ها، ناقل بیماری‌های عفونی هستند، از تب دنگی و تب زرد گرفته تا ویروس زیکا و مالاریا. بنابراین دانشمندان مجموعه‌ای از مواد شیمیایی را با هدف از بین بردن یا دفع پشه‌ها تولید کرده‌اند که بیشتر آنها پیرتروئید نامیده می‌شوند و سیستم عصبی مرکزی پشه را هدف قرار می‌دهند. در این تلاش جدید، محققان شواهدی از پشه‌ها در ویتنام و کامبوج پیدا کردند که در برابر پیرتروئیدها بسیار مقاوم می‌شوند.
کار شامل رفتن به منطقه و جمع آوری پشه ها در ویتنام، اندونزی، غنا و تایوان بود. سپس محققان هر یک از نمونه‌ها را با پرمترین، یک پیرتروئید که معمولاً در تمام مناطقی که نمونه‌ها جمع‌آوری شده‌اند استفاده می‌شود، اسپری کردند. آنها دریافتند که فقط 20 درصد از پشه های جمع آوری شده از ویتنام مردند. میزان مرگ و میر ناشی از پشه ها در سایر نمونه ها مطابق انتظار بود.
محققان سپس نگاهی به ژنوم پشه‌هایی انداختند که از قرار گرفتن در معرض حشره‌کش جان سالم به در برده بودند و جهشی در ژن L982W یافتند، ژنی که قبلاً با مقاومت در پشه‌ها مرتبط است. سپس این تیم نمونه‌های بیشتری را، این بار از سنگاپور و کامبوج، جمع‌آوری کردند و ژن‌های آنها را بررسی کردند و به طور خاص L982W را بررسی کردند. آنها 10 سویه منحصربه‌فرد با جهش‌هایی مشابه آنچه در پشه‌های ویتنامی مشاهده می‌شد، پیدا کردند و تقریباً همه آنها در کامبوج بودند.
محققان تخمین زدند که تا 78 درصد از پشه‌های نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از کامبوج یا ویتنام در برابر پیرتروئید مقاوم بودند و آنهایی که دارای جهش پیرتروئید بودند به طور متوسط 50 تا 100 برابر افزایش مقاومت داشتند. آنها همچنین به دنبال ترکیبی از جهش‌هایی بودند که منجر به مقاومت می‌شوند و دریافتند که آنهایی که ترکیبی از L982W و سایر جهش‌ها دارند می‌توانند از سطوح قرار گرفتن در معرض پیرتروئید 500 تا 1000 برابر بیشتر از مقداری که به طور معمول پشه‌ها را می‌کشند زنده بمانند. محققان به این نتیجه رسیدند که کشورهای دیگر باید آزمایش مقاومت را برای تعیین شدت واقعی مشکل آغاز کنند.
منبع :phys.org
مترجم: کیانوش کرمی