محققان مکانیسم جدیدی را برای تقویت درمان های برپایه RNA کشف کردند

محققان موسسه Smidt Heart در Cedars-Sinai شناسایی کرده‌اند که چگونه سلول‌های ضربان‌ساز بیولوژیکی،  سلول‌هایی که ضربان قلب شما را کنترل می‌کنند، می‌توانند با درمان‌هایی که از نظر بیولوژیکی ضربان قلب غیرطبیعی را اصلاح می‌کنند، مقابله کنند. این تحقیق همچنین راه جدیدی را برای تقویت اثربخشی درمان‌های RNA با کنترل این فعالیت مقابله کشف کرد.

به گزارش سیناپرس همدان، این مفهوم جدید، که امروز در مجله معتبر Cell Reports Medicine منتشر شد، گام مهمی در تکامل و ایجاد ضربان سازهای بیولوژیکی است، که هدف آنها روزی جایگزینی ضربان سازهای سنتی و الکترونیکی است.

یوجینو سینگولانی ، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر برنامه Cardiogenetics در موسسه قلب اسمیت در Cedars-Sinai، گفت: همه ما با یک گروه تخصصی از سلول‌های قلب متولد می‌شویم که سرعت ضربان قلب ما را تعیین می‌کنند. اما در برخی از افراد، این ضربان طبیعی قلب بسیار آهسته است که منجر به نیاز به یک ضربان ساز الکترونیکی می شود.

در حالی که پیس میکرهای الکترونیکی از زمان اختراع در دهه 1950 جان بسیاری را نجات داده اند، محدودیت ها و عوارض جانبی از جمله عمر باتری، عفونت های مرتبط با دستگاه و خرابی سیستم وجود دارد. آنها همچنین با خطراتی از جمله عفونت، تورم، خونریزی، لخته شدن خون، آسیب به عروق خونی همسایه و در برخی موارد، سقوط ریه همراه هستند.

سینگولانی گفت: اما بزرگترین مشکل این است که ماشین‌ها مشکل را درمان نمی‌کنند. آنها فقط به شما اجازه می دهند راهی برای دور زدن آن پیدا کنید. هدف ما ایجاد یک راه حل بیولوژیکی است، سلول هایی که بتوانیم آنها را در قلب دوباره برنامه ریزی کنیم تا به طور طبیعی ضربان قلب را تثبیت کنیم.

در جدیدترین مطالعه تحقیقاتی، سینگولانی و  تیمش از همان فناوری RNA پیام رسان اصلاح شده (mRNA) مورد استفاده در ساخت واکسن های فایزر و مدرنا کووید-19 استفاده کردند. mRNA اطلاعات را از ژن ها برای ساختن پروتئین ها، بلوک های سازنده زندگی، حمل می کند. واکسن mRNA اساسا کدی است که وقتی وارد سلول می شود به آن می گوید که پروتئین خاصی بسازد.

در آخرین مطالعه تحقیقاتی خود، محققان به موش های آزمایشگاهی mRNA را تزریق کردند که از نظر شیمیایی برای بیان پروتئینی به نام TBX18 اصلاح شده بود. با انجام این کار، آنها دریافتند که سلول های قلب مقابله کردند: آنها با تولید microRNA ها، مولکول های تنظیم کننده خود طبیعت که به طور خاص بیان ژن را تنظیم می کنند، بیان پروتئین TBX18 را مهار کردند. در نتیجه، مقدار پروتئین TBX18 تولید شده برای حمایت از ضربان قلب کافی نبود.

این تیم به دنبال راهی برای دور زدن اثر سرکوب‌کننده میکروRNA‌ها بودند. پس از شناسایی میکرو RNA های دقیق درگیر، محققان از آنتاگونیست های شیمیایی برای سرکوب خاص این میکروRNA ها، افزایش بیان پروتئین TBX18 و تثبیت ضربان قلب استفاده کردند.

دکتر دادواردو ماربان، مدیر اجرایی Smidt Heart، نویسنده این مطالعه گفت: این مفهوم که سلول‌ها در برابر RNA اصلاح‌شده مقابله می‌کنند از اهمیت عملی برخوردار است، زیرا نشان می‌دهد که چگونه می‌توان اثربخشی RNA درمانی را بهبود بخشید. مؤسسه و استاد برجسته بنیاد خانواده مارک اس سیگل. ما اکنون تصویر واضح تری از نحوه مهار microRNA ها، آزاد کردن ترمز و در نهایت بیان بهتر ژن داریم.

با اهمیت یکسان، محققان دریافتند که واکنش مشابهی، توانایی سلول ها برای مقابله با آن، در محدود کردن بیان VEGF-A، یک نوع جایگزین از RNA پیام رسان اصلاح شده شیمیایی که برای رشد رگ های خونی جدید استفاده شده است، نقش دارد.

به عنوان گام بعدی، مربان، سینگولانی و تیم در حال برنامه ریزی مطالعات اضافی برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی طولانی مدت هستند، تا در نهایت بینش ها را برای بهبود کارایی mRNA درمانی در آزمایشات بالینی به کار ببرند.

منبع :medicalxpress.com

مترجم: کیانوش کرمی