دولت هند در نظر دارد تا برای آسایش بیشتر مردم شهر دهلی نو و رهایی از معضل ترافیک، ایده پاد تاکسی بدون راننده الکتریکی را عملی نماید. ویدئوی زیرسرویس پاد تاکسی بدون راننده بدون فعال در فرودگاه هیثرو لندن را نشان می‌هد.
در حال حاضر این پروژه در مقایسی کوچک در حال آزمایش است و زمانی که پروژه تکمیل گردد، انتظار می‌رود تا دهلی را به بخش داخلی گورگان متصل نماید. این امر به این معناست که ۱۶ ایستگاه در طول ۱۳ کیلومتر به هم متصل خواهند شد. پادهای بدون راننده به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا از ریل‌های بالای سر خود معلق باشند و در بازه‌های زمانی مشخص مسیر تعیین شده را طی نمایند.
رقابت پاد تاکسی بدون راننده با مترو
سرعت متوسط این پادها ۶۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود و هر پاد قادر است ۵ تا ۶ نفر را در هر بار سوار نماید. پیش‌بینی می‌شود تا این سیستم حمل و نقل در هر روز ۳۰ هزار نفر را جابجا نماید. میزان هزینه این پروژه ۱۲۶ میلیون دلار خواهد بود. این عدد از هزینه ساخت یک شبکه مترو در همین مسیر کمتر خواهد بود.
دولت هند در حال حاضر در حال جمع‌آوری شرکت‌های حاضر برای شرکت در مناقصه ساخت این پروژه است. دولت امیدوار است تا این پروژه مشکل ترافیک اتوبان ۸ (حد فاصل دهلی نو و گورگان) را برطرف نماید.
به گزارش فردانما،این پروژه یادآور خاطرات پروژه مشابهی است که در سال ۲۰۱۱ در شهر آمریتسار آغاز گردید و نهایتاً در سال ۲۰۱۴ به دلیل انتقادات جوامع محلی، رقبای سیاسی و همچنین دوستداران میراث ملی این منطقه متوقف گردید. همچنین بعدها مشخص شد که این پروژه توجیه مالی نیز نداشته است.
این نوع سیستم‌های حمل و نقل شخصی در مناطق مختلفی در سرتاسر جهان- اما نه در این مقیاس بزرگ- تست شده‌اند. قدیمی‌ترین نمونه این پروژه‌ها متعلق به مورگان‌تون در ویرجینیای غربی است. همچنین شبکه‌های کوچکتری از این پادها در حال حاضر در امارات متحده عربی و در فرودگاه هیثرو لندن و در شهر سانچئون کره جنوبی مشغول به کار هستند.
No tags for this post.