به تازگی محققان دانشگاه ییل (Yale University) موفق به ایجاد روش جدیدی در اسکن مغزی شده اند که می تواند تغییرات ایجاد شده در سیناپس (محل برخورد دو عصب) که با اختلالات مغزی شایع مرتبط هستند را شناسایی کند. محققان تا کنون تنها قادر بودند تا این تغییرات را تنها از ظریق کالبد شکافی پس از مرگ شناسایی کنند اما با این حال پروفسور ریچارد کارسون به تازگی موفق شده است تا با ترکیب روش برش‌نگاری با گسیل پوزیترون یا PET با نوع جدیدی از ردیاب های تزریقی به اندازه گیری چگالی سیناپسی در مغز افراد زنده بپردازد. بر اساس یافته های این گروه تحقیقاتی، این تکنیک می تواند درک پزشکان از شرایط مغزی و عصبی متنوعی مانند صرع و آلزایمر را افزایش داده و درمان را برای آنها آسان تر بکند.
کارسون و تیم تحقیقاتی تحت مدیریت او بر این باورند که این روش می تواند برای اندازه گیری میزان پیشرفت اختلالات تحلیل برنده عملکرد مغز و همچنین برای پیگیری میزان اثربخشی داروهای مصرفی برای کاهش روند از دست دادن سلول های عصبی مورد استفاده قرار بگیرد
دکتر کارسون و تیم تحقیقاتی تحت نظارت او برای دستیابی به این هدف، ردیاب رادیواکتیو جدیدی را طراحی کردند که به یک پروتئین کلیدی در سیناپس های مغز متصل است. این ردیاب از طریق روش سنتی PET قابل مشاهده است و تیم دکتر کارسون برای بررسی چگالی سیناپسی به نتایج دریافت شده فرمول ریاضی خاصی را اضافه کردند. بر اساس اظهارات این دانشگاه، این روش تصویر برداری هم اکنون بر روی میمون ها و انسان ها استفاده شده است و تا کنون موفق شده است تا چگالی سیناپسی کم سه بیمار را نسبت به حد نرمال آن نشان بدهد.
کارسون و تیم تحقیقاتی تحت مدیریت او بر این باورند که این روش می تواند برای اندازه گیری میزان پیشرفت اختلالات تحلیل برنده عملکرد مغز و همچنین برای پیگیری میزان اثربخشی داروهای مصرفی برای کاهش روند از دست دادن سلول های عصبی مورد استفاده قرار بگیرد. این تیم هم چنین قصد دارد تا از این روش برای مطالعات مشابه مربوط به بیماری هایی نظیر آلزایمر، شیزوفرنی، افسردگی و پارکینسون بهره ببرد.
منبع: engadget
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.