به گزارش سیناپرس همدان، استفاده از روپوش های پزشکی پلاستیکی یکبار مصرف، اعم از معمولی و زیست تخریب پذیر، از زمان شروع همه گیری COVID-19 افزایش یافته است. اکنون محل های دفن زباله از آنها پر شده است. از آنجایی که نسخه زیست تخریب‌پذیر سریع‌تر از لباس‌های معمولی تجزیه می‌شود، حکمت رایج بر این باور است که با استفاده کمتر از فضا و انتشار مزمن در محل‌های دفن زباله، گزینه سبزتری را ارائه می‌دهد. بر اساس تحقیقات جدیدی که در 20 دسامبر در مجله تولید پاکتر منتشر شد، روپوش های پزشکی زیست تخریب پذیر در واقع مشکلات شدید تخلیه گازهای گلخانه ای را ایجاد می کنند.
یو که یکی از اعضای هیئت علمی ارشد دانشگاه مرکز کورنل اتکینسون برای پایداری است، گفت: لباس‌های پزشکی معمولی پلاستیکی شده سال‌ها طول می‌کشد تا شکسته شوند و روپوش‌های زیست‌تخریب‌پذیر بسیار سریع‌تر تحلیل می‌روند، اما آنها مانند متان و دی‌اکسید کربن اضافه شده سریع‌تر از لباس‌های معمولی در محل‌های دفن زباله انتشار گاز تولید می‌کنند.شاید لباس های معمولی چندان بد نباشند.
بر اساس این مقاله جدید، در این تحقیق که توسط دانشجوی دکترای کرنل، شیانگ ژائو، انجام شد، تولید لباس‌های زیست تخریب‌پذیر 11 درصد نرخ سمیت زیست محیطی بیشتری نسبت به جایگزین‌های معمولی ایجاد می‌کند.
به گفته محققان، اتخاذ فرآیندهای جذب و استفاده از گازهای دفن زباله در محل های دفن بهداشتی روپوش های زیست تخریب پذیر می تواند 9.79 درصد از انتشار گلخانه ای، استفاده از محل دفن زباله در چرخه عمر را تا حدود 49 درصد کاهش دهد و با استفاده از تولید همزمان برق در محل، حداقل 10 درصد منابع فسیلی را ذخیره کند.
لباس‌های معمولی از نظر زیست‌محیطی و اجتماعی پایدار هستند زیرا می‌توانند 14 درصد سمیت کمتری برای انسان داشته باشند، 10 درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای کمتری ایجاد کنند و در مقایسه با لباس‌های زیست تخریب‌پذیر در محل‌های دفن زباله با انتشار گاز اضافی، تقریباً 10 درصد کمتر برای آب شیرین سمی هستند. بهبود راندمان جذب گاز بیش از 85 درصد می تواند لباس های زیست تخریب پذیر را نسبت به لباس های معمولی از نظر محیطی پایدارتر کند.
ژائو گفت: تجزیه پلاستیک به چیزهای کوچکتر خوب است. اما این چیزهای کوچک در نهایت به گاز تجزیه می شوند و اگر آنها را نگیریم، تبدیل به گازهای گلخانه ای می شوند که به هوا می روند.
منبع :phys.org
مترجم: کیانوش کرمی