به گزارش سیناپرس، یافته های یک مطالعه جدید نشان می دهد که حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، کاتیدیدها، گروهی از حشرات شبیه به ملخ‌ها و جیرجیرک‌ها، برای برقراری ارتباطات و برای جذب جفت، آواز می خواندند.
تیمی از دانشمندان بین المللی که فسیل هایی از چین، آسیای مرکزی و آفریقا را مورد مطالعه قرار دادند، پس از تجزیه و تحلیل حدود ۱۰۰ نمونه به خوبی حفظ شده، اعلام کردند که کاتیدیدهای دوره مزوزوئیک اولین حیوانات شناخته شده ای بودند که صداهای موسیقیایی با فرکانس بالا را تولید کرده و تکامل دادند.
گفتنی است که فسیل هایی که اولین گوش های حشرات و سیستم تولید صدا را نشان می دهند، مربوط به دوره تریاس پسین هستند که در قرقیزستان و آفریقای جنوبی کشف شده و نمونه های ژوراسیک میانی در مغولستان و چین کشف شده اند.
زو چونپنگ (Xu Chunpeng) از موسسه زمین شناسی و دیرین شناسی نانجینگ چین و پژوهشگر این مطالعات گفت: در دوران باستان، حیوانات از صدا به عنوان راه ارتباطی استفاده نمی کردند. اما با رشد تنوع زیستی، حیوانات تاکتیک های بیشتری را برای بقا تکامل دادند. در این راستا، کاتیدیدها اولین گونه هایی بودند که توانایی های تولید صدا داشتند. زمانی که حیوانات دیگر قادر به استفاده از صداها نبودند، کاتیدیدها گونه برتر بودند، به خصوص در شب که بینایی محدود است.
چونپنگ در ادامه توضیح داد: تحلیل ما نشان می دهد که کاتیدیدها اولین حیوانات شناخته شده ای هستند که ارتباطات صوتی پیچیده، تقسیم بندی لایه های صوتی و تماس های موسیقیایی با فرکانس بالا را تکامل داده اند. کاتیدیدها ارتباطات صوتی پیچیده ای از جمله سیگنال های جفت گیری، ارتباطات بین گونه های نر و شنوایی جهت دار را در دوره ژوراسیک میانه تکامل دادند.
به گفته این تیم پژوهشی، ارسال و دریافت پیام با استفاده از صدا، کلید بقا و موفقیت بسیاری از حیوانات است. موجودات صداهایی را به عنوان زنگ هشدار، اطلاع رسانی از منبع غذا و برای یادگیری اجتماعی و جفت گیری تولید می کنند. جالب اینجاست که کاتیدیدها و جیرجیرک ها بر خلاف ملخ ها و که روی شکم خود گوش دارند، گوش هایی روی پاهای جلویی خود دارند و کاتیدیدها با مالیدن بال های خود به یکدیگر صدا ایجاد می کنند.
به گفته محققان، حیوانات منقرض شده معمولاً رفتار صوتی پیچیده ای داشتند، اما فسیل ها اطلاعات کمی در مورد آن ها نمایش می دهند و فقدان گوش ها و سیستم های تولید صدا در فسیل ها، مطالعه آنها را دشوار می کند. چونپنگ گفت که برای یافتن سرنخ هایی در مورد توسعه ارتباطات صوتی، تیم محققین سال های زیادی را صرف اسکن نمونه ها در سراسر جهان کرد تا فسیل های به خوبی حفظ شده را بیابد. در این رابطه پژوهشگران ۲۴ فسیل کاتیدید را شناسایی کردند که ساختار گوش آنها به طور استثنایی از دوره ژوراسیک میانه حفظ شده بود.
تیم تحقیقاتی سپس فرکانس‌های آواز را بازسازی کرده و دریافتند که کاتیدیدهای باستانی دارای یک رپرتوار آهنگ متنوع با فرکانس‌های بین ۴ کیلوهرتز تا ۱۶ کیلوهرتز هستند که برابر با حد بالای صدای یک انسان بالغ است. دانشمندان همچنین دریافتند که کاتیدیدهای ماده گوش دارند اما نمی توانند صدا تولید کنند در حالی که نرها می توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا رفتارهای منطقه ای و تهاجمی را حل کنند.
به گزارش سیناپرس، محققان در پایان اعلام کردند که صداهای ساخته شده توسط کاتیدیدهای نر در دوران ژوراسیک به وضوح برای تبلیغ محل زندگی و جذب جفت استفاده می شده است. احتمالا گونه های نر توسط ماده ها و بر اساس کیفیت صداهای تولیدی، مانند الگوهای زمانی و بلندی صدا، انتخاب می شدند. محققان همچنین اعلام کردند که برخی از ماده ها احتمالاً شنوایی جهت دار برای تشخیص صداها از راه دور را به دست آورده بودند.
شرح کامل این مطالعه و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
مترجم: امیرعلی خسروی زاده
No tags for this post.