چهار دهه از حضور نمایندگان روباتیکی انسان در مریخ می گذرد. کاوشگر وایکینگ 1 زمانی به این سیاره رسید که محل اصلی فرود آن ساختار صخره ای داشت. هدایت کننده های زمینی این مأموریت آن را کمی بیشتر از مدت از پیش تعیین شده در مدار این سیاره نگاه داشتند تا سطحی صاف و ایمن برای آن پیدا کنند.
نکته جالب توجه این بود که دقیقا در چنین روزی اما هفت سال قبل از آن انسان قدم به ما گذاشته بود. این آمار و ارقام نشان می دهد که بشر در کمتر از 10 سال به چه توفیقات چشمگیری در عرصه فضا دست یافته بود. در واقع بشر توانسته بود که پس از فتح ماه، روبات کاوشگری را راهی مریخ کند.
حالا که 40 سال از فرود «وایکینگ 1» بر روی مریخ می گذرد ناسا دل به دو مریخ نورد روباتیکی خود یعنی «فرصت» و «کنجکاوی» دل بسته است
وایکینگ 1 با استفاده از بازوی روباتیکی خود که برای نمونه برداری طراحی شده بود چاله هایی را در سطح مریخ ایجاد کرده بود. هدف از این بررسیها کشف سرنخهای احتمالی درباره وجود حیات در سیاره سرخ عنوان شده بود. کاوشگر این توانایی را داشت که با استفاده از این ابزار نمونه بردار، خاک سطح مریخ را برداشته و آزمایشات مختلفی بر روی آن انجام دهد.
وایکینگ 1 تصاویر مختلفی از این برنامه تاریخی راهی زمین می کرد تا دانشمندان بیش از پیش برای توسعه تحقیقاتشان در مریخ رغبت پیدا کنند.
حالا که 40 سال از آن دوران می گذرد ناسا دل به دو مریخ نورد روباتیکی خود یعنی «فرصت» و «کنجکاوی» دل بسته است. البته این روباتها هنوز مسافتهای قابل توجهی را در سطح این سیاره طی نکرده است اما تصاویر ارزشمندی از مریخ تهیه و راهی زمین کرده اند. آنها این کار را به طور منظم انجام داده اند. البته سه کاوشگر مدارگرد نیز مریخ را از فاصله ای دور به دقت زیر نظر قرار داده اند.
دانشمندان در ارسال روباتها به مریخ به سطح قابل قبولی از مهارت دست یافته اند با این حال اعزام انسانها به مریخ هنوز محقق نشده است.
ولی حالا خبر می رسد که تا سال 2030 ناسا نخستین گروه از مسافرانش را به این سیاره خواهد رساند، سفری پرمخاطره که ماهها به طول خواهد کشید.
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.