این آنزیم نه تنها می‌تواند خشکسالی را احساس کند بلکه در زمان خشکسالی مواد شیمیایی را آزاد می‌کند که به حفظ گیاه کمک خواهد کرد.
محققان این آنزیم را در گیاهانی مانند برنج و گندم کشف کردند که در شرایط نامساعد آب و هوا و نور از خود واکنش نشان می‌دهند.
این آنزیم در شرایط مختلف و بر اساس تغییرات در ترکیبات شیمیایی گیاه مانند پراکسید هیدروژن واکنش نشان داده و اقدامات متقابل را با تغییر شکل در خود فعال می‌کند.
همچنین این آنزیم مانند یک زنگ خطر آتش سوزی در گیاهان عمل کرده و به گیاه هشدار می‌دهد تا با ساخت ترکیبات شیمیایی مفید در برابر خشکسالی مقاومت کند.
متاسفانه، این فرایند واکنشی همیشه به موقع اتفاق نمیافتد تا از گیاه تا زمان بارش بعدی محافظت کند. گیاهانی مانند گندم معمولا با وقوع خشکسالی در طول گل دهی و دانه دهی آسیب می‌بینند و این آنزیم ممکن است برای انتشار ماده شیمیایی به اندازه کافی سریع واکنش نشان ندهد.
این واکنش دیر هنگام سبب وارد شدن آسیب به گیاهان شده و بازده محصولاتی که با مواد غذایی مستقیما در ارتباط هستند را پایین می‌آورد.
با این حال، کشف این آنزیم می تواند به توسعه یک روش جدید و یا یک ماده شیمیایی منجر شود که می‌تواند مکانیسم‌های دفاعی طبیعی گیاه را قبل از وقوع خشکسالی فعال کند.
ناسا در فوریه 2015 اعلام کرد که آمریکا باید انتظار تجربه یک خشکسالی عظیم را در نیمه دوم قرن 21 داشته باشد. این پیش‌بینی بر اساس داده‌های جمع آوری شده از مدل‌های آب و هوایی که طی 1000 سال بدست آمده صورت گرفته است.
به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، این پژوهش در Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است.
No tags for this post.