به گزارش سیناپرس همدان، محققان Mount Sinai در The Lancet گزارش دادند، بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید که در یک کارآزمایی بالینی روکاتین لیماب، یک درمان آنتی بادی مونوکلونال جدید و متناسب با بیمار، شرکت کردند، نتایج امیدوارکنندهای را هم در حین مصرف دارو و هم تا 20 هفته پس از قطع درمان نشان دادند.
محققان گفتند که نتایج نشان میدهد که rocatinlimab پتانسیل تغییر ساختار ژنتیکی درماتیت آتوپیک افراد را برای طولانی مدت دارد و احتمالاً بدون استفاده مداوم به حفظ نتایج پایدار کمک میکند. روکاتین لیماب، OX40 را که یک مولکول ایمنی درگیر در فعال کردن سلول های التهابی است که نقش کلیدی در ایجاد درماتیت آتوپیک و سایر بیماری های التهابی ایفا می کند، مهار می کند.
اما دکتر گاتمن، رئیس گروه پوست کیمبرلی و اریک جی والدمن گفت: درماتیت آتوپیک، شایع ترین نوع اگزما و یک بیماری پوستی التهابی مزمن ناتوان کننده است که از هر 10 آمریکایی 1 نفر و میلیون ها نفر در سراسر جهان را مبتلا می کند.
این بیماری اغلب در سنین پایین ایجاد میشود و باعث میشود پوست ملتهب، قرمز، با خارش شدید، دردناک و بسیار خشک شود، همه علائمی که به شدت بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر میگذارند. ما نسبت به نتایج این کارآزمایی و پتانسیل اصلاح بیماری و اثرات طولانی مدت برای بهبود کیفیت زندگی بیماران بسیار خوشبین هستیم.
همه گروههای دریاقت کننده دوز فعال پس از هفته 16ام به بهبود خود ادامه دادند و اکثر بیماران، پاسخ را حداقل 20 هفته پس از درمان حفظ کردند.
نتایج، از rocatinlimab به عنوان یک درمان ایمن و مؤثر برای درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید، با اثربخشی طولانی مدت و اصلاح بیماری پشتیبانی می کند. عوارض جانبی گزارش شده به طور کلی بین گروه های روکاتین لیماب مشابه بود. عوارض جانبی رایج در طول دوره دو سو کور شامل تب، لرز، سردرد، زخم آفتی (زخم شانکر) و حالت تهوع بود.
دکتر گاتمن، نویسنده ارشد این مطالعه افزود: در هفته 36، همه شرکت کنندگان حداقل 18 هفته تحت درمان بودند. در این زمان، شاهد بودیم که در حالی که این دارو در تمام دوزها در مقایسه با دارونما به نقاط پایانی اولیه دست یافت، همچنین دارویی است که عملکرد آن درون بدن، در طول زمان بهبود مییابد، که واقعاً غیرعادی و منحصر به فرد در میان گزینههای درمانی موجود است.
محققان قصد دارند این تحقیقات را در یک برنامه سه فازی در سال 2023 ادامه دهند. مطالعات آینده همچنین شامل جمعیت مطالعه بزرگتر، پیگیری طولانی تر، و کاوش در درمان ترکیبی (مانند روکاتین لیماب به همراه کورتیکواستروئیدهای موضعی) خواهد بود.
منبع: medicalxpress
مترجم: کیانوش کرمی