به گزارش سیناپرس، تلسکوپ فضایی پرتو گامای ناسا و رصدخانه سوئیفت نیل گرلز انفجاری از نور پرانرژی را کشف کردند که از لبه یک کهکشان در فاصله حدود یک میلیارد سال نوری بیرون زده بود. گفتنی است که این رویداد، درک دانشمندان را از انفجارهای پرتو گاما (GRBs) به عنوان قوی ترین پدیده در کیهان، به چالش کشیده است.
به گفته دانشمندان، انفجار GRB 211211A اولین انفجار طولانی مدت پرتو گاما بود که در منشا ادغام ستاره نوترونی ردیابی شد. با در نظر گرفتن یک تغییر دامنه، این انفجار حدود یک دقیقه طول کشید و مشاهدات بعدی به شناسایی یک کیلونوا منجر شد.
الئونورا تروجا (Eleonora Troja) اخترفیزیکدان دانشگاه رم که این انفجار را مطالعه کرده بود، می گوید: سال ها پیش، اخترفیزیک‌دانی به نام نیل گرلز (Neil Gehrels) گفت که ادغام ستاره‌های نوترونی می تواند باعث ایجاد چند انفجار طولانی شود. به گزارش سیناپرس،کیلونوا که ما مشاهده کردیم، مدرکی است که ادغام ها را به این رویدادهای طولانی مدت مرتبط کرده و ما را مجبور می کند تا درباره نحوه تشکیل سیاهچاله ها تجدید نظر کنیم.
در این رابطه آلسیو می (Alessio Mei) پژوهشگر موسسه علمی Gran Sasso در ایتالیا که رهبری گروهی را بر عهده داشت که داده ها را مطالعه می کرد، گفت: این اولین بار است که این میزان از پرتوهای گامای پرانرژی را می بینیم. درخشش پس از یک رویداد به طور معمول با گذشت زمان کاهش می یابد. ممکن است این پرتوهای گامای پرانرژی از برخورد بین نور مرئی کیلونووا و الکترون‌های موجود در جت های ذرات ناشی شوند. این جت ها ممکن است در اثر انفجار اولیه یا انفجارهای جدید که توسط سیاهچاله یا مگنتار به وجود آمده، ضعیف شوند.
دانشمندان معتقدند:عناصر سنگین کیهان از ادغام ستاره های نوترونی تولید شده اند. محققان محاسبات خود را بر اساس فرکانس انفجارهای کوتاهی که تصور می شود در سراسر کیهان رخ می دهند، انجام دادند. اکنون پژوهشگران باید رگبارهای گسترده را نیز در محاسبات خود در نظر بگیرند.
به گزارش سیناپرس، رجینا کاپوتو (Regina Caputo) دانشمند مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند می گوید: این نتیجه بر اهمیت همکاری ماموریت‌های ما برای ارائه پیگیری های چندموجی این نوع پدیده‌ها تأکید می کند. تلاش های هماهنگ مشابه نشان داده اند که برخی از ابرنواخترها ممکن است انفجارهای کوتاهی ایجاد کنند، اما این رویداد آخرین مدرک برای دوگانگی ساده ای است که سال‌ها از آن استفاده می کردیم.
شرح کامل این مطالعات و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
No tags for this post.