در جستجوی نشانگرهای زیستی جدید برای مطالعات تغذیه و سلامت، یک تیم تحقیقاتی از مؤسسه زیستشناسی سیستمهای غذایی لایبنیتس در دانشگاه فنی مونیخ (LSB) سه متابولیت را شناسایی کردهاند که میتوانند بهعنوان نشانگرهای خاص برای مصرف قهوه در نظر گرفته شوند.
به گزارش سیناپرس همدان، اینها محصولات تخریب گروهی از مواد هستند که به مقدار زیاد در هنگام برشته کردن قهوه تشکیل می شوند اما به ندرت در غذاهای دیگر یافت می شوند. این و این واقعیت که نشانگرهای زیستی بالقوه را می توان در مقادیر بسیار کمی از ادرار شناسایی کرد، آنها را برای مطالعات انسانی آینده جالب می کند.
طبق آمار Statista، قهوه محبوب ترین نوشیدنی گرم در آلمان است. به طور متوسط، حدود 168 لیتر برای هر نفر در سال مصرف می شود. این نه تنها یک محرک است، بلکه دارای خواص سلامتی مثبت نیز می باشد. به عنوان مثال، مطالعات مشاهده ای متعدد نشان می دهد که مصرف متوسط قهوه با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 یا بیماری کبد مرتبط است.
نشانگرهای زیستی به جای گزارش دهی افراد
با این حال، با توجه به میزان قهوه نوشیدنی، چنین مطالعات مشاهدهای بر گزارشهای خود شرکتکنندگان تکیه میکنند که تأیید آن دشوار است. رومن لانگ، سرپرست گروه تحقیقاتی Biosystems Chemistry & Human Metabolism در LSB میگوید: بنابراین، مطالعات تکمیلی مطلوب است که در آن مصرف قهوه با استفاده از نشانگرهای زیستی بهطور عینی تأیید شود تا ارزش سلامتی قهوه را با اطمینان بیشتری تعیین کند.
اگرچه مطالعات قبلی به موای با قابلیت بودن به عنوان نشانگرهای زیستی اشاره کرده بود، تحقیقات در این مورد برای سال ها متوقف شده بود. موادی که قبلا شناسایی شده بودند، واسطه های متابولیکی یا محصولات تجزیه (متابولیت ها) ترکیبات مختلف قهوه بودند که غلظت ادرار آنها به شدت با سطح مصرف قهوه مرتبط بود. با این حال، در آن زمان، محققان موفق به شناسایی واضح ساختار مولکولی متابولیت ها نشده بودند.
استفاده از فناوری های تجزیه ای با کارایی بالا
بنابراین، به عنوان بخشی از یک مطالعه آزمایشی، تیم رومن لانگ نمونههای ادرار 6 نفر را پس از مصرف 400 میلی لیتر قهوه که سه ساعت قبل مصرف کرده بودند را بررسی کردند. با کمک فن آوری های تجزیه ای با پیشرفته و مواد استاندارد تولید شده بوسیله ی خود ، تیم موفق به شناسایی سه نشانگر زیستی احتمالی در ادرار و برای اولین بار در تعیین شفاف ساختار شیمیایی آنها شد. این ترکیبات یک ساختار متصل به اسید گلوکورونیک از atractyligenin هستند که گلیکوزیدهای آن در غلظت های نسبتاً بالایی در نوشیدنی های قهوه و دو مشتق اسید گلوکورونیک از یک محصول اکسیداسیون atractyligenin وجود دارد.
رومن لانگ میگوید: یافتههای ما به پیشرفت تحقیقات نشانگرهای زیستی کمک میکند. او اضافه میکند که مطالعات دوز-پاسخ، فارماکوکینتیک و مطالعات انسانی با تعداد بسیار بیشتری از افراد باید برای آزمایش مناسب بودن نشانگرهای زیستی ترکیبات شناساییشده انجام شود. ورونیکا سوموزا، مدیر Freising مؤسسه لایبنیتس میافزاید: زیست نشانگر های خاص غذا ابزارهای مهمی برای کشف اثرات سلامتی غذا هستند. بنابراین، بخشی از کار علمی ما در LSB نیز بر یافتن نشانگرهای زیستی برای مصرف مواد غذایی متمرکز است.
منبع :phys.org
مترجم: سید سپهر ارومیهء