تیمی از پژوهشگران باستان شناس در مطالعات اخیر خود در دشت های سیبری در مجاورت قطب شمال موفق به کشف بقایای استخوان سگ هایی شدند که دو هزار سال پیشینه دارند. این تیم پژوهشی به سرپرستی روبرت لوسی از اساتید دانشگاه آلبرتا در کاوش های خود با مقابری رو به رو شدند که به طور ویژه ای در آن ها اجساد سگ وجود داشت. این مقابر در حدود دو هزار سال پیشینه داشته و شکل کلی آن بی شباهت به مقابر انسانی نبوده است. به گفته کارشناسان این مقابر دو هزار ساله در حاشیه قطب شمال و در منطقه اوست – پلوی قرار دارد.
در این منطقه بقایای استخوانی متعددی پیدا شده و در کاوش های انجام گرفته، باستان شناسان موفق به شناسائی بقایای بیش از 110 سگ شده اند که قطعات بدن آن ها از یکدیگر جدا شده و استخوان های آن ها با استخوان حیواناتی مانند پرندگان و گوزن های بومی قطب شمال در یک محل قرار گرفته اند.
گفتنی است در این منطقه بقایای استخوانی متعددی پیدا شده و در کاوش های انجام گرفته، باستان شناسان موفق به شناسائی بقایای بیش از 110 سگ شده اند که قطعات بدن آن ها از یکدیگر جدا شده و استخوان های آن ها با استخوان حیواناتی مانند پرندگان و گوزن های بومی قطب شمال در یک محل قرار گرفته اند که این موضوع می تواند نشان دهنده وجود الگوی مصرف گوشت سگ در بین ساکنین این منطقه در دوره زمانی فوق الذکر باشد.
روبرت لوسی در این مورد اعتقاد دارد که احتمالا این بقایای سگ ها نشان دهنده نوعی سنت پیشکش نذورات در آئین های باستانی منطقه است و این سگ ها طی تشریفاتی ویژه قربانی شده و به خدایان افراد ساکن این منطقه پیشکش شده اند.
وی در این رابطه اعلام کرد: به اعتقاد من وجود استخوان این سگ ها در منطقه فقط و فقط دلایل تشریفاتی و آئینی دارد. برای نمونه ما در این سایت با توده ای از استخوان جمجمه سگ ها رو به رو شدیم که به صورت یک کپه مدور چیده شده بودند. مغز تمامی این سگ ها در جمجمه قرار داشته و کاسه سر همه آن ها به شکلی یکسان شکسته شده بود.
گفتنی است در این محل بقایای دو سورتمه و دسته های چاقو نیز کشف شده است که از جنس استخوان شاخته شده اند. به نظر می رسد در این جامعه باستانی سگ ها به دلیل نقش مهمی که در زندگی روزمره مردم ایفا می کردند دارای اهمیت و احترام بوده و برای آن ها مراسم مذهبی برپا می شده است. از این سگ ها برای کشیدن سورتمه ها و همچنین برای تهیه شکار و تامین غذای قبیله استفاده می شده است و عملا بدون وجود این جانوران، زندگی افراد قبیله با اختلال رو به رو می شده است. کارشناسان اعتقاد دارند وجود اجساد سالم برخی از سگ ها در این منطقه نشان می دهد که این سگ های خاص دارای اهمیتی ویژه در قبیله بوده و نقشی مهمتر نسبت به سایر سگ ها بر عهده داشتند.
منبع: archaeology
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.