این پروتئین‌ها بدن را بر ضد عوامل بیگانه و خارجی که تحت عنوان آنتی‌ژن شناخته می‌شوند، محافظت می‌کنند.گاهی این سیستم دفاعی بدن نمی‌تواند بین اجزای خودی و بیگانه تفاوتی قائل شود و سلول‌های خودی را به‌اشتباه بیگانه فرض کرده و به آنها حمله می‌کند. در اثر این حمله، التهاب ایجاد شده و اجزای بدن آسیب می‌بینند و به‌این‌ترتیب بیماری‌هایی تحت عنوان بیماری‌های خودایمن یا اتوایمن ایجاد می‌شوند. بیماری‌های خودایمن می‌تواند از یک آلرژی ساده تا بیماری‌های پیچیده‌ای مانند MS متفاوت باشد.
بسیاری از پزشکان اعتقاد دارند در درمان این بیماری‌ها ابتدا و پیش از تجویز داروهای خطرناک و قوی، باید از درمان‌های مبتنی بر موادغذایی یا تغییر سبک تغذیه استفاده کرد.
درمان‌های مرسوم برای بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی بدن را تحت‌فشار قرار می‌دهد تا از حمله سیستم ایمن به اجزای بدن جلوگیری کند. این شرایط باعث می‌شود بدن نسبت به عوامل بیماری‌زای عفونی و حتی سرطان‌ها مستعدتر شود. برخی مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا به خودایمنی که بیشتر در معرض داروهای شیمیایی قرار داشته‌اند، تقریبا با افزایش 5 برابری خطر ابتلا به سرطان مواجه بوده‌اند.
دکتر محمدباقر رضايی رئیس انجمن گیاهان دارویی ایران درباره تاثیر گیاهان دارویی و طب‌سنتی بر روی بیماران خودایمن در گفتگو با خبرنگار سیناپرس گفت: نمی‌توان تاثیر داروهای گیاهی در درمان بیماری‌های خودایمن را انکار کرد، اما مهم این است که بدانیم کدام گیاه را برای کدام بیماری استفاده می‌کنیم.
وی ادامه داد: داروهای شیمیایی هم منشا گیاهی دارند و بهتر است برای درمان از داروهای گیاهی استفاده کنیم؛ اما با توجه به این‌که این داروها شیمیایی نیستند در مدت‌زمان طولانی‌تری نتیجه می‌دهند.
رضایی اظهار کرد: گیاهان دارویی ارزش بالایی دارند و انتخاب و استفاده صحیح از آنها می‌تواند موثر باشد. ضمن این‌که باید توجه داشته باشیم که این داروها ارگانیک باشند. چراکه، در غیر این صورت سم وارد بدن بیمار می‌شود که نه‌تنها در درمان بیمار نقشی نخواهد داشت، بلکه می‌تواند برای بیمار مضر باشد.
در ادامه این گزارش به چند راهکار اشاره شده است که می‌تواند در کنار مصرف داروهای شیمیایی به درمان بیماری‌های خودایمن کمک کند.
مصرف چای سبز
به افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمن توصیه می‌شود پیش از روی آوردن به مصرف داروهایی که می‌تواند عوارض جانبی گسترده‌ای به همراه داشته باشد و شدت عوارض و پیامدهای بیماری را در آنها افزایش دهد، ابتدا روش‌های درمان طبیعی را امتحان کنند.
مردم چین از دیرباز چای سبز را به‌عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف می‌کنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی را برای تهیه آن در نظر می‌گیرند.
اخیرا صحبت‌های زیادی پیرامون فواید چای سبز مطرح‌شده است و حتی گفته می‌شود چای سبز پس از آب بهترین نوشیدنی است. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می‌آیند. تفاوت آنها در این است که برای تهیه چای سبز برگ‌ها را بخار داده، گرد کرده، سپس آن را خشک می‌کنند ولی برای تهیه چای سیاه برگ‌های خشک‌شده را تخمیر می‌کنند و درنهایت گاهی مواد و رنگ‌های شیمیایی به آن اضافه شده و برشته می‌شود.
چای سیاه و سبز دارای رنگدانه‌هایی هستند که اثر آنها در کاهش ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مختلف تایید شده است اما چای سیاه به دلیل فرایند طولانی‌تری که پشت سر می‌گذارد از اثرات مفید کمتری برخوردار است.
یک برنامه غذایی سالم
روش‌های طبیعی می‌تواند در کاهش التهاب نقش بسیار مهمی داشته باشد و نیاز به مصرف دارو را کاهش دهد. به اغلب افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمن توصیه می‌شود پیش از روی آوردن به مصرف داروهایی که می‌تواند عوارض جانبی گسترده‌ای به همراه داشته باشد و شدت عوارض و پیامدهای بیماری را در آنها افزایش دهد، ابتدا روش‌های درمان طبیعی را امتحان کنند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
- داشتن یک رژیم غذایی مغذی بر پایه سبزیجات سبزرنگ.
- مصرف آب سبزیجات تازه.
- مصرف مکمل‌های گیاهی مانند EPA و DHA تهیه‌شده از بذر كتان، روغن گردو و سويا.
- مصرف مکمل‌های پروبیوتیک و ضدباکتری.
- خودداری از مصرف نمک، گندم و روغن‌ها.
- اطمینان از این‌که بدن آنها هیچ کمبود ویتامینی نداشته باشد.
گزارش : هانیه حقیقی
No tags for this post.