پرندگان بزرگ مانند توکان می توانند نقش مهمی در پخش دانه های بزرگتر برخی از گیاهان داشته باشند.
به گزارش سیناپرس اردبیل، پراکنش بذرها از طریق جانوران، به عنوان یک عنصر مهم در ترویج رشد مناطق جنگلی شناخته شده است. یک مطالعه جدید در یک بازه زمانی طولانی، اطلاعات بسیار ازشمندی را در این مورد ارایه نموده است.. در این مطالعه، دانشمندان جنگلی در پاناما را در یک دوره 100 ساله مورد بررسی قرار دادند تا تصویری بلندمدت از بازسازی آن ایجاد کنند و دریافتند که تمرکز بیشتر بر تعاملات گیاه و حیوان احتمالا بهترین اقدامی است که می‌توانیم انجام دهیم.
جنگل ها نقش مهمی در چرخه کربن جهان ایفا نموده و هر سال بیش از 7 میلیارد تن دی اکسید کربن جذب می‌کنند. تلاش‌ها برای تقویت این امر با احیای دوباره مناطق جنگل‌زدایی شده، و همچنین گسترش پوشش درختان تأکید دارد، اما این تحقیق جدید از یک تیم بین‌المللی از دانشمندان محیط‌زیست نشان می‌دهد که حیات وحش محلی نیز می‌تواند ابزار قدرتمندی باشد.
پروژه‌های بازسازی جنگل ایده‌ای را در اختیار دانشمندان قرار داده است که چگونه فعل و انفعالات بین گیاهان و جانوران با توانایی پراکنش بذر می‌تواند رشد جدیدی را در بازه‌های زمانی نسبتاً کوتاه شکل دهد، اما اثر طبیعی بارو کلرادو پاناما به عنوان یک مورد منحصر به فرد تلقی می‌شود. این جزیره حاوی فشرده ترین جنگل های استوایی در جهان است که در آن دانشمندان به دقت نسل هایی از این فعل و انفعالات را ثبت کرده اند تا دیدگاهی بلندمدت از جانوران و نوع دانه‌های پراکنش یافته توسط آنها، تشکیل دهند.
تحقیقات جدید منتشر شده مبتنی بر ارزیابی یک مجموعه داده بزرگ در طی 100 سال گذشته بوده است. این اطلاعات تیم پژوهشی را قادر ساخت تا توالی رویدادهایی را که پشتوانه بازسازی طبیعی در یک بازه زمانی یک قرنی است، کنار هم بگذارند و نحوه پراکندگی دانه ها توسط چهار گروه از حیوانات شامل: پرندگان کوچک، پرندگان بزرگ، پستانداران بدون پرواز و خفاش را درک کنند.
دیزی دنت، بوم‌شناس مناطق گرمسیری از موسسه رفتار و مطالعه حیوانات ماکس پلانک، گفت: «بیشتر مطالعات 30 سال اول جانشینی را بررسی می‌کنند، اما داده‌های ما در طول 100 سال یک نگاه اجمالی نادر به آنچه در مرحله پایانی بازسازی رخ می‌دهد، به ما می‌دهد».
بر اساس فرضیه تیم، جدول زمانی با پراکندگی بذر که بیشتر توسط پرندگان کوچک انجام می شود آغاز می شود. همانطور که یک جنگل جوان شروع به پیر شدن می کند، تاج درختان شکل گرفته و پرندگان بزرگتر زمام امور را در دست گرفته و دانه های گونه های درختی بزرگتر را حمل می کنند. با این حال، آنچه دانشمندان به طور شگفت آوری دریافتند که پستانداران خشکی‌زی اکثر دانه‌ها را در بیشتر جدول زمانی جنگل، یعنی از 20 سالگی تا رشد بیشتر، پراکنده کرده‌اند.
نتایج این پژوهش گویای آن است که حیوانات طیف وسیعی از بذرها را به مناطقی که در آنها جنگل‌زدایی اتفاق افتاده می‌برند و ایجاد شرایط برای انجام این نقش مهم می‌تواند به احیای دوباره جنگل‌ها کمک به‌سزایی نماید. این ممکن است به معنای مکان‌یابی جنگل‌های در حال احیا در نزدیکی رجنگل‌های قدیمی‌تر و به حداقل رساندن شکار باشد که حیوانات را قادر می‌سازد در این اکوسیستم‌های در حال ظهور مستقر شوند.
دنت، یکی از محققان اصلی این پژوهش گفت: «حیوانات بزرگترین متحدان ما در احیای جنگل هستند. مطالعه ما باعث می شود که تلاش‌هایمان را از صرف نگهداری جوامع گیاهی به احیای دوباره جنگل‌های از دست رفته منعطف نماییم».
مترجم: تقی قاسمی
منبع: New atlas