دانشمندانی که از سیستم رصد زمین ناسا استفاده می کنند، شواهدی از شکوفه های فیتوپلانکتون های پنهان در زیر یخ های دریای قطب جنوب پیدا کردند.
به گزارش سینا پرس فارس، محققان تا به حال بر این باور بودند که یخ های دریایی اقیانوس جنوبی مانع از رسیدن نور به دریای زیر می شود. این امر مانع از رشد فیتوپلانکتون ها، جلبک های ریز که پایه شبکه های غذایی آبزیان هستند در آنجا می شود. هر چه نور کمتری در دسترس باشد، فیتوپلانکتون ها کمتر می توانند فتوسنتز کنند و بنابراین تعداد فیتوپلانکتون ها کمتر می شود. این به این معنی است که کمبود نور خورشید زندگی در زیر یخ را به شدت محدود می کند. با این حال، تحقیقات الهام گرفته از افزایش شکوفه‌های زیر یخی فیتوپلانکتون‌ها در قطب شمال نشان داده است که آب‌های قطب جنوب نیز ساکنان غیرمنتظره‌ای دارند، که نشان می‌دهد تنوع زیست‌محیطی زیر یخ دست‌کم گرفته شده است.
هوروات گفت: «ما متوجه شدیم که تقریباً تمام نمونه‌های شناورهایی که در زیر یخ‌های دریای قطب جنوب ثبت شده‌اند، قبل از عقب‌نشینی یخ‌های دریا در فیتوپلانکتون‌ها افزایش می‌یابند. “در بسیاری از موارد، ما شکوفه های قابل توجهی را مشاهده کردیم.” هوروات همچنین اشاره کرد که شناورها تنها بخش بسیار کوچکی از میلیون‌ها کیلومتر مربع یخ دریا را که ممکن است میزبان این شکوفه‌های زیر یخ باشد، نمونه‌برداری کردند، بنابراین ممکن است شکوفه‌های فیتوپلانکتون‌های پنهان بیشتری وجود داشته باشد که پتانسیل حمایت از حیات دیگر را دارند.
آزمایشگاه های شناور
این شناورها از کشتی‌های تحقیقاتی به بیرون پرتاب می‌شوند و برای گرفتن نمونه‌های بیوژئوشیمیایی به طور مستقل رها می‌شوند: آنها حتی می‌توانند شرایط نزدیک به انجماد را در سطح آب تشخیص دهند و برای جلوگیری از آسیب دیدن یخ، شیرجه بزنند. اندازه‌گیری‌های کلیدی، در این مورد، سطوح کلروفیل-a، رنگدانه‌ای مشترک بین تمام فیتوپلانکتون‌ها، و پس‌پراکندگی ذرات بود که می‌توان آن را به تخمین کربن فیتوپلانکتون تبدیل کرد، زیرا فیتوپلانکتون‌ها نور را متناسب با اندازه و غلظت خود پراکنده می‌کنند. در پایان، این تیم از داده‌های 51 شناور استفاده کرد که 2197 غواصی زیر یخ را بین سال‌های 2014 تا 2021 انجام دادند که آنها را در 79 دنباله اندازه‌گیری جمع‌آوری کردند.
هوروات گفت: «ما از یک محصول داده جدید مشتق شده از ماهواره جدید ناسا، ارتفاع سنج لیزری ICESat-2، برای درک فشردگی یخ در اطراف قطب جنوب استفاده کردیم و با مجموعه ای از مدل های آب و هوای جهانی میزان نور را در نظر گرفتیم که به بالای اقیانوس رسیده است»؛ ما دریافتیم که 50 درصد یا بیشتر از قطب جنوب زیر یخ ممکن است از شکوفه های زیر یخ پشتیبانی کند، زیرا یخ دریا در اقیانوس جنوبی از شناورهای مجزا تشکیل شده است و مناطق کوچکی از آب های آزاد اجازه نور و در نتیجه حیات فتوسنتزی را می دهند.
اکوسیستم های پنهان
دانشمندان با اندازه گیری زیر یخ فشرده دریا با پوشش کامل یا تقریباً کامل آب زیر، دریافتند که 88٪ از توالی اندازه گیری ها افزایش فیتوپلانکتون ها را قبل از عقب نشینی یخ دریا ثبت کردند و 26٪ معیارهای شکوفایی زیر یخ را برآورده کردند. با این حال، نویسندگان هشدار دادند که شناورها می توانند از زیر یخ نمونه برداری کنند اما نمی توانند داده ها را از این موقعیت ها برگردانند، به این معنی که مختصات مکان های نمونه کاملاً دقیق نیست. هوروات گفت: “این امکان وجود دارد که برخی از رویدادهای بهره وری بالا در مناطقی با پوشش یخی کم دریا ثبت شود.” از آنجایی که زمان مشاهده این شکوفه‌ها نزدیک به عقب‌نشینی یخ‌های دریا است، همچنین ممکن است برخی از فیتوپلانکتون‌ها از فرآیندهایی خارج از منطقه یخی دریا به وجود آمده باشند، اگرچه با توجه به تعداد زیاد اندازه‌گیری‌های با بهره‌وری بالا، این امر را بعید می‌دانیم. پیدا شد.»
پیامدهای آن برای اکوسیستم های قطب جنوب می تواند قابل توجه باشد. هوروات خاطرنشان کرد: «سطوح تغذیه‌ای بالاتر به جایی که بهره‌وری است مهاجرت می‌کند، و اگر زیر یخ باشد، می‌توان انتظار داشت که شبکه غذایی دنبال شود». تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی عملکرد این اکوسیستم‌های پنهان و اینکه آیا شکوفه‌های فیتوپلانکتون شکارچیان و طعمه‌های زیر یخ را جذب می‌کنند، مورد نیاز است.
مترجم: فتانه حق پرست
منبع: scitechdaily