به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه جدید در اسپانیا نشان می دهد: باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک بسیار فعال تر از تصورات پیشین بوده ومی توانند گاهی اوقات از روده ها به ریه ها مهاجرت کرده و احتمالاً دوباره به محل اولیه خود بازگردند.
مقاومت باکتری ها در مقابل داروهای آنتی بیوتیک به یک معضل جدی در جهان تبدیل شده و در این میان متاسفانه مطالعات اندکی در رابطه با رفتارشناسی این باکتری ها انجام شده است.این مطالعه در پی شناسایی مورد خاصی در یک بیمار اسپانیایی انجام شد.این بیمار به دنبال تشنج در بخش مراقبت های ویژه بستری شده و به مدت ۳۹ روز، با کمک دستگاه تنفس کرد. در طول این دوره پزشکان از آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت در مجاری هوایی تحتانی وی استفاده کردند.
در روز اول، ریه‌های بیمار شواهدی از وجود باکتری به نام سودوموناس آئروژینوزا (P. aeruginosa) – یک عفونت رایج در ریه ها، مجاری ادراری و روده – نشان داده بود و احتمال می رفت که بیمار این باکتری را به طور تصادفی در غذا، بزاق یا استفراغ فردی آلوده دریافت کرده باشد.
در روز دوازدهم، بیمار دچار عفونت دستگاه ادراری شد که پزشکان آن را با آنتی بیوتیک متفاوتی به نام مروپنم درمان کردند. مدت کوتاهی پس از پایان این درمان، باکتری فوق برای اولین بار در روده بیمار یافت شد.
این باکتری خاص نشان داد به مروپنم مقاوم بوده و در نهایت، به نظر می رسید که این عامل بیماری زای مقاوم در روده دوباره به ریه های بیمار مهاجرت کرده و این بخش را در معرض خطر ذات الریه مرگبار قرار می دهد.
به گزارش سیناپرس، خوشبختانه سیستم ایمنی بدن بیمار رو به بهبود گذاشته و پس از بیش از یک ماه بستری شدن در بیمارستان مرخص شد این اتفاق یک خوش شانس ناشی از قدرت سیستم ایمنی بدن وی بوده و در واقعیت، شرایط پیش امده می توانست خیلی بدتر باشد.
در تمام مدت اقامت بیمار، غربالگری کشت نمونه های خون اصلاً شواهدی از عفونت P. aeruginosa نشان نداد. طی این مدت فقط نمونه های تنفسی و سواب های مقعدی وجود این باکتری را نشان می داد و در حقیقت اگر پزشکان هوشیار نبودند، شاید درک نمی کردند که این فرد واقعاً چقدر بیمار است.
به گزارش سیناپرس، هنگام مطالعه تنوع ژنتیکی همه باکتری های جمع آوری‌شده از بیمار در طول مدت حضور در آی سی یو، محققان شواهدی پیدا کردند که احتمالاً عفونت در روده حدود سه هفته قبل از مراجعه به وی به بیمارستان شروع شده است. در این شرایط و طی ۲۴ روز اقامت در آی سی یو، عفونت شروع به تکامل کرده و در ریه های بیمار ساکن شده بود.
در پایان، یک باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک هم در روده و هم در ریه ها یافت شد که به گفته نویسندگان، شواهد قوی از جا به جایی این باکتری از روده به ریه و احتمالاً بالعکس را نشان می دهد.
محققان طی این مطالعه دریافتند: وجود این باکتری در ریه و روده نشان می دهد که یا مقاومت مروپنم در روده قبل از انتقال به ریه تکامل یافته است، یا اینکه این باکتری به طور ثانویه پس از ایجاد مقاومت مروپنم در ریه از ریه به روده منتقل شده است.
باید توجه داشت که اگر عفونت روده بتواند به ریه ها مهاجرت کرده و مقاومت آنتی‌بیوتیکی را به همراه داشته باشد، می تواند راه مهمی برای ابتلا به عفونت های مرگبار باشد که پزشکان باید این موضوع را در نظر بگیرند.
مطالعات نشان داده اند که تکثیر و رشد باکتری در روده اغلب مقدم بر عفونت‌های ریوی است و گونه‌های مشابهی معمولاً در هر دو مکان یافت می شوند. هر دوی این شواهد نشان می دهند که روده‌ها به عنوان مخزنی برای عفونت های باکتریایی مانند سودوموناس عمل می کنند.
تحقیقات پیشین همچنین نشان می دهد که وقتی جمعیت باکتری ها در بدن مهاجرت می کنند، حرکت آن ها در واقع می تواند سازگاری و مقاومت آنها با آنتی بیوتیک ها را تسریع کند.به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.
مترجم: رقیه رضایی
No tags for this post.