این مطالعه با رهبری کیکیونگ کیم از دانشگاه هاروارد انجام شد و شیوه های جدیدی را شناسایی کرد که در آن پروتئین ها و مولکول های زیستی متنوع موسوم به مولفه های رشد می توانند با یکدیگر برای تبدیل کردن سلول های سطحی به سلول های پیچیده ای همکاری کنند که لایه میانی دریچه قلب را تشکیل می دهند.
کیم در این باره گفت: علم مدت های طولانی است که به دنبال یافتن راه هایی برای به حداقل رساندن یا حذف کردن خطرات پس زنی پیش روی بیماران بافت پیوندی است. در حالی که هدف استفاده از ماده ژنتیکی خود بیمار برای رشد دادن بافت بدن مدت هاست که دست نیافتنی تلقی می شود، این مطالعه دانشمندان را یک گام به استفاده از این روش نزدیک می کند.
تکنیک جدید اساسا به محققان این امکان را می دهد که از ماده کمتری برای بررسی فرآیند احیای دریچه قلب استفاده کرده تا این فرآیند را سریع تر و کم هزینه تر کنند.
به عنوان بخشی از این تحقیق، کیم و همکارانش از میکروآرایه ای برای قرار دادن پروتئین ها و مولکولهای زیستی تاثیرگذار بر رشد و سلول های ساده در ترکیبات مختلف بر روی ماده ای ژل مانند موسوم به هیدروژل استفاده کرد. میکروآرایه، فناوری است که به گروه های مختلف مواد میکروسکوپی امکان چاپ شدن بر روی یک اسلاید را می دهد.
خادم حسینی و دیگر همکارانش این موضوع را بررسی کردند که چه ترکیباتی بر تبدیل شدن یک سلول ساده به شکل یک سلول پیچیده تر در رشد دریچه قلب تاثیر گذاشتند. آن ها دریافتند الگوهای خاصی از پروتئین ها و مولکول ها وجود دارند که این رشد را ارتقا می دهند.
دانشمندان بر این باورند می توان از این فرآیند برای انواع دیگر بافت ها استفاده کرد و آن ها به دنبال آزمایشات بیشتر بر روی این شیوه هستند.
مترجم: شه تاو ناصری
No tags for this post.