دست اندرکاران این تحقیق چند ساله در انستیتوی ژنتیک و سیتولوژی نووسیبیرسک روسیه معتقدند که با شیوه مارکر می توان می توان کارآیی درمان را با تمرکز بر سلول های سرطانی و کنترل فعالیت ها، دارو پذیری و همچنین شتاب بخشی به روند تضعیف شدن افزایش داد، زیرا داروها و روش های مورد استفاده کنونی بیشتر برای یک نوع خاص سرطان می باشد و در مقابله با دیگر سرطان ها ناتوان هستند.
اسپوتنیک امروز (شنبه) به نقل از یوگنیا دولگوا کارمند ارشد علمی آزمایشگاه تحریک فرآیندهای سلولی انستیتوی ژنتیک و سیتولوژی شعبه سیبری آکادمی علوم روسیه در باره استفاده از این روش جدید گفت که در جهان علم، این نظریه گسترش زیادی یافته است که غده های سرطانی فقط از سلول های آلوده تشکیل نشده است بلکه سلول های بنیادی سرطانی نیز بخشی از آنها هستند.
این پژوهشگر افزوده است: سلول های بنیادی مسئول متاستاز یا رشد غده سرطانی شناخته می شوند که با جراحی این سلول ها، بدن انسان خود می تواند با دیگر سلول های آلوده مبارزه کند. اما همه چیز به این سادگی ها نیست.
وی در باره دستاوردهای تحقیقات انجام شده به روزنامه ایزوستیا گفت: در مرحله نخست که کار با سلول های مغز استخوان موش ها بود، دریافتیم بخشی از سلول های بنیادی نمونه های گرفته شده توان جذب و بلعیدن ژن های خارجی دی. ان. ای را دارند.
پژوهشگر پزشکی روسی ادامه داد: براساس این یافته ها، قسمتی از دی. ان. ای را با کمک رنگ فلوئوروکروم ویژه (مارکر) وارد بدن کردیم تا آشکار بمانند و سپس این کار روی سلول های بنیادی خون انجام شد، سلول های بنیادی سرطانی را نیز رنگ کردیم که معلوم شد همان ویژگی ها را دارند و در این پروژه حدود 15-10 نوع مختلف سلول سرطانی انسان و موش آزمایش شد.
پژوهشگران روسی در این طرح با کمک مارکر اونیورسال دریافتند در تمام انواع غدد سرطانی، تکثیر سلول ها با ویژگی قابل توجه از 1 تا 10 درصد افزایش رشد دارند و می توانند دی. ان. ای خارجی را ببلعند که سلول های بنیادی سرطانی بودند.
در گزارش این تحقیق آمده است که به زبان ساده تر کشف متخصصان نووسیبیرسک از این نظر اهمیت دارد که با استفاده از مارکر اونیورسال می توان کارآیی درمان را افزایش داد و سلول های بنیادی مسئول ایجاد غده سرطانی را بگونه دقیق و تا حد اطمینان زیاد با کمک جراحی یا روش های دیگر از جمله مکمل از بین برد.
براساس نتایج یافته های پژوهشگران روسی، با کمک دی. ان. ای می توان به اصطلاح ژن قاتل را وارد غده سرطانی کرد تا این نوع سلول های بنیادی را «بکشد» و همچنین با مارکر تعداد، دگرگونی و رشد سلول های سرطان ساز بدن را تحت نظر قرار داد تا مشخص شود روش معالجه موثر و بی اثر کدام است. اگر شمار این نوع سلول ها در نتیجه درمان بی تغییر ماند، باید روش جایگزین انتخاب شود و در صورت کاهش آنها درمان طبق روش موثر ادامه خواهد یافت.
به گزارش ایرنا، یوگنیا دولگووا مسئول این طرح پژوهشی در پایان تاکید کرده است: برای اثبات کارآمدی روش در دست پژوهش بر روی انسان باید آزمایش های زیاد دیگری انجام شود، هنوز از این شیوه برای ساخت داروی خاصی استفاده نشده است و کارشناسان در آغاز راه رسیدن به هدف هستند.