روباتها نباید درباره مرگ و زندگی انسانها تصمیم بگیرند

پروفسور توبی والش، استاد هوش مصنوعی دانشگاه ساوت ولز استرالیا در گفتگو با مهر درباره به کارگیری این روبات در حادثه دالاس گفت: در این مورد به خصوص، این روبات نبوده که تصمیمات شخصی بگیرد. بلکه در اینجا با سیستم کنترل از راه دوری سر و کار داریم.

وی افزود: مهمتر از هر نکته ای باید به حضور انسان در این چرخه اشاره کرد که تصمیم نهایی را برای زنده ماندن یا مرگ یک فرد با استفاده از مواد انفجاری می گیرد.

^{روبات پیشرفته ای که عامل تیراندازی حادثه دالاس را از پای درآورد}

پروفسور والش ادامه داد: من از مدتها پیش با سازمان ملل درباره ممنوعیت به کارگیری سلاحهای خودکار مرگبار همکاری کرده ام. این تلاشها بر ایده ای استوار است که تحت عنوان «کنترل انسانی معنادار» شناخته می شود.

این دانشمند هوش مصنوعی تأکید کرد: نظر کلی من این است که نباید به روباتها یا سیستمهای خودکار این اجازه را بدهیم که درباره زندگی یا مرگ انسانها تصمیم بگیرند. همچنین آنها نباید درباره تشخیص، ردیابی و از پای درآوردن افراد بدون کنترل انسانی معنادار بر چنین سیستمهایی، قدرت تصمیم گیری داشته باشند.

استاد دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا در ادامه به مهر گفت: به طور کلی روباتها را نباید در تصمیم گیریهای حیاتی به حال خود رها کرد. ما هنوز نمی دانیم که چطور سیستمهای روباتیکی بسازیم که برای اتخاذ چنین تصمیمهای حیاتی قابل اطمینان باشند.

وی با بیان اینکه هنوز نمی دانیم چطور روباتهایی بسازیم که رفتار اخلاقی داشته باشند، افزود: ما در حال کار بر روی این مقوله هستیم اما قطعا چندین دهه طول می کشد تا آن را به سرانجام برسانیم.

پروفسور والش در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: برای ما یک ضرورت اخلاقی وجود دارد که این مشکل را حل کنیم. به عنوان مثال ما باید با استفاده از خودروهای خودران، جان میلیونها تن را که در سال آینده در حین تصادفات جاده ای کشته می شوند نجات دهیم و این خودروها هستند که در آینده تصمیمات مرتبط با مرگ و زندگی ما را می گیرند.