زمانی که برنامه‌نویسان در آزمایشگاه ابزار موسسه فناوری ماساچوست(MIT) در اوسط دهه 1960 یک نرم‌افزار پرواز را برای برنامه فضایی آپولو 11 ساختند، فناوری لازم برای آن وجود نداشت و آن‌ها مجبور به ابداع آن شدند.آن‌ها به یک روش جدید برای ذخیره برنامه‌های رایانه‌ای دست یافتند که آن را "حافظه طنابی" نامیدند و نسخه ویژه‌ای از زبان برنامه‌نویسی مونتاژ را ایجاد کردند. خود فرآیند مونتاژ برای بسیاری از برنامه‌نویسان امروزی مبهم است زیرا خوانش آن بسیار سخت بوده و باید برای رایانه و نه انسان قابل درک باشد.
برنامه‌نویسان MIT برای سیستم رایانه هدایتگر آپولو(AGC) هزاران خط از این کد محرمانه را نوشتند.اکنون کریس کری، کارآموز سابق ناسا کد رایانه ای راهنمای فرود فضاپیمای آپولو را در سایت Github قرار داده است.
اگرچه این کد برای سیستم طراحی شده توسط موسسه فناوری اطلاعات (MIT) از مدتها پیش برای محققان علاقمند به آن دردسترس قرار داشت، اما تاکنون این میزان از سهولت در دسترسی وجود نداشت.پس از انتشار این نرم‌افزار، کدگذارهای بسیار زیادی به رمزگشایی این برنامه پرداخته و نظرات خود را در اینترنت منتشر کردند.
به گزارش ایسنا، یک بخش از رمزگشایی این کد شامل شعری از شکسپیر است که دلیل استفاده از آن هنوز مشخص نیست. در این شعر آمده:"به تو این حقیقت ثابت خواهد شد مردانی اطراف تو هستند که معمولا از یک اسم و فعل حرف می‌زنند و چنین کلمات ناپسندی را هیچ فرد مسیحی تاب شنیدن ندارد."
No tags for this post.