زمانی که هابل به بررسی هسته سحابی خرچنگ مشغول بود، بقایای یک ستاره منفجر شده را شناسایی کرد که قلب تپنده یکی از تاریخی‌ترین بقایای ابرنواختر مورد مطالعه دانشمندان است.
در این تصویر، منطقه داخلی سحابی را می‌توان مشاهده کرد که پالس‌های تابشی و سونامی‌هایی از ذرات باردار تعبیه شده در میدان‌های مغناطیسی را به بیرون ارسال می‌کند.
به گفته ناسا، ستاره نوترونی مرکز این سحابی از جرم مشابه خورشید برخوردار است که به شکل یک کره بسیار متراکم کوچک چند کیلومتری فشرده شده است. این ستاره پرتوهای انرژی قابل مشاهده را با سرعت گردش 30 بار در ثانیه به بیرون پرتاب می‌کند که آن را شبیه یک ستاره چشمک‌زن نشان می‌دهد.
تصویر ناسا شامل مناطق اطراف این ستاره نوترونی است که با بقایای رشته مانند احاطه شده است. نمای دقیق هابل توانسته جزئیات این ابر گازی درخشان را به رنگ قرمز نمایش دهد که ترکیب چرخانی از حفره‌ها و رشته‌ها را تشکیل داده است.
این نشانه تابشی ضربانی برای اولین بار در سال 1968 کشف شد و ستاره‌شنان متوجه نوع جدیدی از اجسام نجومی شدند. گفته می‌شود سحابی خرچنگ برای اولین بار در سال 1054 قبل از میلاد توسط ستاره‌شناسان چینی مشاهده شد.
به گزارش ایسنا به نقل از ناسا، این سحابی که به دلیل درخشش خیره‌کننده آن توسط تلسکوپ‌های آماتور نیز قابل مشاهده است، در فاصله 6500 سال نوری و در صورت فلکی گاو قرار دارد.
No tags for this post.