حیات هر چند وقت یک بار در جهان هستی شکل می گیرد؟

در دهه 60 میلادی بود که یک فرمول جنجالی به نام فرمول دریک در جوامع بین المللی سروصدا به پا کرد. این فرمول که برای محاسبه احتمال ظهور حیات در جهان هستی ارائه شده بود، از آن دهه تا به امروز توسط دانشمندان برای محاسبه تعداد احتمالی تمدن های دارای هوش ارتباطی در محیط خارج از کره زمین به کار گرفته شده است.

این فرمول به صورت ابتدایی می گوید که احتمال شکل گیری حیات بر روی یک سیاره، به صورت مستقیمی به مقدار مواد شیمیایی موجود در آن که در این فرمول به عنوان سنگ بناهای شکل گیری حیات از آن یاد شده است، بستگی دارد.

در ادامه می توانید فرمول دریک و توضیح آن را در قالب یک فایل ویدیویی مشاهده کنید. البته هدف اصلی در این خبر، تمرکز بر روی این فرمول نیست بلکه معادله ای پیشرفته تر مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.

حال در کنار این فرمول (معادله دریک)، دانشمندان به تازگی به ارائه فرمولی جدید دست زده اند که هدف از آن پیش بینی این است که حیات هرچند وقت یک بار بر روی یک سیاره شکل می گیرد و این امر ممکن است به ما کمک کند تا میزان شانس روبرو شدن با حیات در سایر سیارات را بهتر اندازه گیری کنیم.

این فرمول جدید توسط دانشمندانی به نام های کلب شارف از مرکز ستاره شناسی کلمبیا و لروی کورین از دانشکده شیمی دانشگاه گلاسگو ارائه شده است. البته این فرمول هنوز نمی تواند وجود حیات در سایر سیارات را به صورت دقیق تشخیص بدهد بلکه تنها می تواند بگوید که در کدام جهت می توان شانس بیشتری برای مواجهه با حیات را داشت.

آخرین نسخه از این فرمول در نشریه علمی آکادمی ملی علوم کشور انگلستان به چاپ رسیده است و دانشمندان مختلفی را به تحقیق درباره ریشه های حیات بر پایه خصوصیت های مختلف در محیط های سیارات متفاوت فرا می خواند. حتی دانشمندان به صورت خوش بینانه ای امیدوارند که بتوانند با کمک این معادله، چرخه زمانی ای که در آن در یک سیاره ممکن است شکل گیری حیات را شاهد باشیم را محاسبه کنند؛ به عبارت دیگر این فرمول برای محاسبه احتمال وجود حیات فعلی در جهان طراحی نشده است بلکه می توان پیش بینی کند که در کجای جهان هستی ممکن است موجودات زنده جدید شکل بگیرند.

این فرمول را می توانید در ادامه مشاهده کنید:

 در این فرمول هر یک از عبارات به ترتیب معنای زیر را می دهند:

Nabiogenesis یا t = احتمال شکل گیری ریشه های حیات

Nb = تعداد سنگ بناهای اصلی بالقوه

No = میانگین تعداد سنگ بناهای اصلی در هر ارگانیزم یا سیستم ویژه بیوشیمی

Fc = در دسترس بودن اجزاء سنگ بنا در طول زمان

Pa = احتمال شکل گیری و تجمع در واحد زمان

این فرمول به نظر بسیار پیچیده می رسد ولی در عمل بسیار ساده است. این فرمول به صورت ابتدایی می گوید که احتمال شکل گیری حیات بر روی یک سیاره، به صورت مستقیمی به مقدار مواد شیمیایی موجود در آن که در این فرمول به عنوان سنگ بناهای شکل گیری حیات از آن یاد شده است، بستگی دارد.

منبع: gizmodo

ترجمه: احمد محمد حسینی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا