عدم ورود استعدادها به دانشگاه های معتبر، از مهمترین معایب طرح بومی گزینی است

 این موضوع زمانی بیشتر اهمیت پیدا می کند که بدانیم امکانات آموزشی در کشورمان در یک سطح نیست و یک بی عدالتی آموزشی را از نظر کیفی شاهد هستیم هر چند که از نظر کمی مشکلی وجود ندارد.برنامه "مناظره" با موضوع بومی گزینی دانشگاه ها و با حضور دکتر عبدالرضا آسترکی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد، دکتر محمد رضا سقراط استاد دانشگاه، دکتر سالار آرین مقدم استاد دانشگاه و دکتر محمد قمی عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی روی آنتن رفت.

دکتر عبدالرضا آسترکی در ابتدا با اشاره به سابقه موضوع بومی گزینی دانشگاه که به سال 88 بر می گردد، اظهار داشت: در این سال شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کردند سازمان سنجش باید 65 درصد حجم پذیرش خود را در دوره های روزانه به صورت بومی و استانی انجام دهد.

وی درباره اهداف این اقدام بیان داشت: کاهش مشکلات اقامتی و معیشتی، جلوگیری از افت تحصیلی دانشجویان، کاهش مهاجرت درون کشوری و کاهش میزان طلاق در میان دانشجویان از جمله اهداف و مزیت هایی است که برای بومی گزینی در نظر گرفته اند.

در ادامه دکتر محمد رضا سقراط با بیان اینکه ابعاد مورد بحث در بومی گزینی را می توان به چند زیرشاخه تقسیم کرد، گفت: یکی از این زیرشاخه ها مسائل اقتصادی است؛ مسائل فرهنگی، آموزشی، عاطفی و روانی و همچنین مسائل مدیریت و برنامه ریزی از جمله دیگر زیرشاخه های بومی گزینی است.

وی ادامه داد: از نظر اقتصادی این کار، قطعا باعث کاهش هزینه های تحصیل خواهد شد، زیرا حداقل اینکه ایاب و ذهاب دانشجویان کمتر می شود. از نظر فرهنگی باعث می شود که با فرهنگ های محلی و منطقه ای آشنا شویم! همچنین تقویت آداب و رسوم محلی و بومی را نیز به دنبال خواهد داشت. از نظر آموزشی نیز بومی گزینی قبولی بیشتر دانشجویان در دانشگاه ها را خواهد داشت.

این استاد دانشگاه، در ادامه دیگر مزیت های بومی گزینی دانشگاه ها اظهار داشت: افزایش فرصت تحصیلی، گردش نخبگان در مناطق بومی با بومی گزینی کمتر می شود. با توجه به اینکه دانشجویان دیگر نیازی به دور شدن از خانواده هایشان ندارند، افسردگی کمتری از نظر عاطفی به همراه خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: بنده در بعضی دانشگاه ها مانند دانشگاه های بزرگ و ملی مخالف هستیم اما در دانشگاه ها و شهرهای درجه دو طرح بومی گزینی، طرح خوبی است.

در ادامه دکتر سالار آرین مقدم عنوان داشت: وقتی طرحی در سطح کلان برای آموزش عالی پیشنهاد می شود، باید چند ویژگی داشته باشد. نخست اینکه سابقه اجرایی آن و جایی که از آن الگو گرفته شده است، باید مشخص شود و یا اگر در داخل تولید شده است، باید پیوست های مختلفی داشته باشد که نشان دهد این طرح جایی انجام شده است و خیالمان از آن راحت است و حالا می توان درباره سرنوشت تعداد زیادی جوان در این خصوص تصمیم گرفت.

وی سابقه این طرح را در دهه شصت دانست و گفت: در آن زمان در مجلس یا وزارت خانه ها این طرح را دنبال می کردند و سال ها است که درگیر این موضوع هستیم ولی به این سوال پاسخ نداده ایم که کجای دنیا چنین اتفاقی دارد می افتد یعنی اگر داریم، نمونه ای را مطرح کنند و اگر وجود ندارد، چرا چنین کاری انجام نمی شود.

این استاد دانشگاه بیان داشت: بنده به شخصه جستجو کرده ام و جایی مشاهده نکردم در گزینش تا این حد دخالت وجود داشته باشد که باعث خدشه دار کردن استقلال دانشگاه شود. بومی گزینی به این معنا مد نظر ما است که محدودیت هایی برای ورود کسانی که شایستگی علمی دارند به دانشگاه شهر دیگر اعمال شود.

در ادامه دکتر آسترکی با تائید سخنان آرین به بیان معایب این طرح اشاره کرد و عنوان داشت: جلوگیری از ورود استعدادهای مناطق محروم به دانشگاه های شاخص و معتبر یکی از مهمترین معایب این طرح است. این موضوع زمانی بیشتر اهمیت پیدا می کند که بدانیم امکانات آموزشی در کشورمان در یک سطح نیست و یک بی عدالتی آموزشی را از نظر کیفی شاهد هستیم هر چند که از نظر کمی مشکلی وجود ندارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه با تفکیک دانشگاه ها به درجه دو و یک گفت: شاید این موضوع اگر در دانشگاه های درجه دو اتفاق بیافتد، اهمیت زیادی نداشته باشد ولی در دانشگاه های معتبر که تقریبا بیشتر آنها در تهران هستند، نباید چنین اتفاقی بیافتد زیرا اگر بومی گزینی انجام شود، شهرستانی ها شانس کمتری برای آمدن به دانشگاه های معتبر دارند و در حقیقت این موضوع بی عدالتی آموزشی را ایجاد خواهد کرد.

سقراط درباره وضعیت این طرح و اجرای آن اظهار داشت: این طرح که در سال 87 اجرا شد، یکسری مشکلات به وجود آورده است؛ یکسری دانشجویان با رتبه های خوب نمی توانستند در دانشگاه های برتر کشور قبول شوند و به همین جهت در مجلس قبل تلاش شد این قانون اصلاح شود ولی هنوز اصلاحی صورت نگرفته است.

وی اضافه کرد: پیشنهاد می کنیم در دانشگاه های شهرهای بزرگ و رده بالا، درصد بومی گزینی را کم کنند و ببینند از نظر سطح آموزشی دانشگاه بهتر یا بدتر می شود و بعد نتایج را می توانند به دانشگاه های کوچک دیگر توسعه دهند.

آرین مقدم، بودن در یک شهر بزرگ را لزوما مساوی با مزیت ندانست و عنوان داشت: اما وقتی یک جوان که در کنکور شرکت کرده و شایستگی علمی لازم را کسب کرده است و می خواهد در شهر تهران ادامه تحصیل دهد، سیستم نمی تواند او را محدود کند و او را مجبور کند که در شهر خودش نگاه دارد آن هم به این دلیل که ممکن است بعدا دچار استرس شوید.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه برای ارائه یک طرح، باید پیش زمینه علمی وجود داشته باشد، گفت: در این طرح هیچ پیوست فرهنگی و کار تحقیقاتی وجود ندارد که اساسا چرا باید یک فرصت را از جوان شهرستانی بگیریم. یکی از دلایل طرح جلوگیری از مهاجرت داخل کشور عنوان شده است اما وقتی می خواهد وارد بازار کار شود که نمی توانید جلوی او را بگیرید!

در ادامه دکتر محمد قمی درباره بومی گزینی گفت: اگر در هر استانی همه رشته هایی که دانشجویان داوطلب آن هستند، وجود داشته باشد، مشکلات جانبی دانشجو از نظر خانه و خانواده حل خواهد شد و بدون شک این کار مشکلات دانشجویان را حل خواهد کرد.

وی در عین حال تصریح کرد: اگر همه رشته ها در دانشگاه ها  موجود نباشد، دانشجویان ناچار هستند به شهرهای دیگر سفر کنند.

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی اصل این طرح را خوب عنوان کرد و تاکید کرد: باید مشکلات این طرح برطرف شود وگرنه اصل این طرح کار کارشناسی شده و معقولی است.

قابل ذکر است؛ برنامه "مناظره" از شنبه تا سه شنبه ساعت 16 از شبکه رادیویی گفت و گو پخش می شود و علاقه مندان می توانند برای دریافت فایل صوتی برنامه به سایت رادیو گفت و گو مراجعه کنند.

No tags for this post.