گروهی از پژوهشگران دانشگاه کمبریج با کشف نمونه ای از اسکلت های انسانی متعلق به قرون گذشته در این دانشگاه ، در حال بررسی دقیق آناتومی اسکلت های فوق بوده و به طور ویژه ای به مطالعه بقایای نوزادان و جنین های این مجموعه پرداخته اند.
ما شاهد هستیم که در طول پژوهش های آناتومیک انجام شده در این دانشگاه، پزشکان و دانشمندان توجه بیشتری به بقایای اسکلت های باقی مانده از جنین ها و نوزادان داشته اند و این موضوع به دلیل اهمیت بیشتر این نمونه ها است زیرا با بررسی بقایای اجساد جنین ها و نوزادان می توان درک بهتری از شکل گیری ، رشد و عملکرد اعضای بدن انسان به دست آورد.
بر اساس گزارش های منتشر شده در این رابطه ، در این مطالعات روش جدیدی برای بررسی بقایای استخوانی ابداع شده و در حال حاضر از این روش جدید برای مطالعه و بررسی بقایای نوزادان و جنین هایی که متعلق به قرون هجدهم و نوزدهم هستند استفاده می شود.
این پژوهشگران با بررسی مجموعه جمع آوری شده بقایای اسکلت و نمونه های استخوانی مختلفی از انسان های قرون گذشته در این دانشگاه، در حال بررسی آناتومی آن ها هستند. گفتنی است در میان این مجموعه ؛ بقایای پنجاه و چهار اسکلت متعلق به نوزادان و جنین های متولد نشده ای وجود دارد که به فاصله زمانی سال ها 1768 تا 1913 تعلق دارند. پژوهشگران در این مطالعات دریافتند که اجساد افراد جوان تر به نسبت افراد بالغ دارای ارزش مطالعاتی بیشتری بوده و در زمان گذشته نیز بیشتر از سوی پزشکان و پژوهشگران مورد مطالعه قرار می گرفته است.
پیرس میشل متخصص انسان شناس زیستی در دانشگاه کمبریج که در این مطالعات حضور دارد اعلام کرد: ما شاهد هستیم که در طول پژوهش های آناتومیک انجام شده در این دانشگاه، پزشکان و دانشمندان توجه بیشتری به بقایای اسکلت های باقی مانده از جنین ها و نوزادان داشته اند و این موضوع به دلیل اهمیت بیشتر این نمونه ها است زیرا با بررسی بقایای اجساد جنین ها و نوزادان می توان درک بهتری از شکل گیری ، رشد و عملکرد اعضای بدن انسان به دست آورد. پژوهشگران دانشگاه کمبریج در قرون گذشته با بررسی این نمونه ها برای نخستین بار به مطالعه چگونگی رشد استخوان های بدن انسان و سایر اندام های وی پرداختند.
وی در خاتمه توضیحات خود افزود: بیشتر این نمونه های باقی مانده متعلق به کودکانی هستند که در نواخانه ها و یتیم خانه های متعلق به قرن هجدهم و نوزدهم زندگی کرده و در آن جا فوت کرده اند.
ما با مطالعه این نمونه ها قادر به ترسیم روند رشد استخوانی و چگونگی ساختار بدن انسان های این دوره خواهیم بود.
منبع: archaeology
ترجمه: فاطمه کردی
No tags for this post.