اگرچه آلزایمر طول عمر زندگی بیماران را محدود می کند اما معمولا به عنوان عامل اصلی مرگ بیمار در نظر گرفته نمی شود. این نظر «انجمن آلزایمر» بریتانیاست. در واقع بیشتر بیمارانی که به آلزایمر مبتلا می شوند به دلیل مشکلات و پیچیدگیهای ناشی از آلزایمر مانند عفونتها و یا لخته های خونی جان خود را از دست می دهند.
آلزایمر یک بیماری مغزی پیشرفت کننده است که در آن رسوبات غیرعادی پروتئینی در مغز ایجاد می شود که در نتیجه آن سلولهای مغزی به تدریج می میرند. این بیماری بیشتر به واسطه از دست رفتن حافظه در دنیا شناخته شده است. اما این تنها اثر چنین بیماری نیست به طوریکه بسیاری از بیماران آلزایمری در حرکت کردن و یا خوردن غذا دچار مشکل می شوند.
کاهش وزن و سایر مشکلاتی که سلامتی بیماران آلزایمری را تهدید می کند به تضعیف سیستم ایمنی بدن منجر می شود که این مسأله بدن بیمار را برای ابتلا به انواع عفونتها مستعد می کند.
این دسته از بیماران ممکن است دچار مشکلاتی در هضم غذا شوند و برخی از آنها نیز در مراحل بعدی به ذات الریه مبتلا می شوند. و عجیب آنکه این عارضه به عنوان عامل مرگ و میر دو سوم بیماران مبتلا به آلزایمر شناخته شده است. از آن گذشته برخی مبتلایان به آلزایمر به دلیل خانه نشینی و بستری شدن بر روی تخت، به شدت در معرض عارضه خطرناکی همچون ایجاد لخته های خونی قرار می گیرند. انجمن آلزایمر بریتانیا می گوید: کاهش وزن و سایر مشکلاتی که سلامتی این بیماران را تهدید می کند در نهایت به تضعیف سیستم ایمنی بدن منجر می شود که این مسأله بدن بیمار را برای ابتلا به انواع عفونتها مستعد می کند.
آلزایمر ششمین عامل مرگ و میر در آمریکا به شمار می آید. این آماری است که از سوی مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا ارایه شده است. در سال 2013 نزدیک به 85 هزار تن در این کشور به دلیل ابتلا به آلزایمر جان خود را از دست دادند و این درحالی است که تاکنون هیچ درمانی برای این بیماری ارایه نشده است.
منبع: livescience
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.