امروزه ارسال پیامک نسبت به چند سال گذشته بسیار رایج شده است و این در حالی است که دانش مربوط به اثرات عصبی استفاده از تلفن های همراه بر روی افراد همچنان محدود مانده است. پژوهش جدیدی در این زمینه انجام شده است که در آن دانشمندان دریافته اند که برقراری ارتباط به صورت متنی موجب شکل گیری امواج مغزی منحصر به فردی می شود که با نام ریتم پیام کوتاه شناخته می شود. کشف این موضوع موجب پی بردن به چگونگی یکپارچه شدن ذهن افراد و چگونگی تغییر فرایندهای شناختی در هنگام رویارویی با فناوری های جدید است.
این کشف در بلند مدت می تواند در ساخت رابط هایی برای ارسال پیامک و انجام بازی های کامپیوتری کمک بسیار زیادی بکند و همچنین باعث پی بردن به این نکته شده است که ارسال پیام های متنی در حین رانندگی به دلیل انجام فعالیت های شناختی فشرده توسط مغز تا چه اندازه می تواند خطرناک باشد.
افراد برای برقراری ارتباطات متنی با استفاده از تلفن های هوشمند باید به طور همزمان دستگاه را در دست خود بگیرند، مهارت های انگشتی را برای تایپ کردن به خوبی اعمال کنند و در عین حال نیز چشم خود را بر روی یک صفحه نمایش کوچک متمرکز کنند. انجام همه این کارها در کنار یکدیگر بخش های مختلفی از ذهن را به صورت به هم پیوسته درگیر می کنند که همین امر نیز موجب تولید ریتم پیام کوتاه جدید در ذهن افراد می شود که حتی عواملی نظیر سن، جنسیت و… نیز در آن دخیل نیست.
ویلیام تیتوم (William Tatum) به عنوان راهبر این تحقیق در این باره توضیح می دهد که: «ما بر این باوریم که این ریتم جدید اندازه گیری هدفمندی از توانایی ذهن در پردازش اطلاعات غیر کلامی در طی استفاده از ابزارهای الکترونیکی است.»
این کشف در بلند مدت می تواند در ساخت رابط هایی برای ارسال پیامک و انجام بازی های کامپیوتری کمک بسیار زیادی بکند و همچنین باعث پی بردن به این نکته شده است که ارسال پیام های متنی در حین رانندگی به دلیل انجام فعالیت های شناختی فشرده توسط مغز تا چه اندازه می تواند خطرناک باشد.
منبع: gizmodo
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
No tags for this post.