به گزارش انجمن ام اس ایران، درچند سال اخیرمطالعه ای بر روی نقش ویتامین بیوتین (B7) البته به شکل تغلیظ شده آن یعنی MD1003 در بیماری ام اس پیشرونده غیرفعال انجام گرفته است.این مطالعه فاز III ( مرحله سوم و نهایی آزمایش های انسانی ) را نیز پشت سر گذاشته و نتایج آن در کنگره ' آکادمی مغز و اعصاب اروپا ' ارائه شده است.
این مطالعه با عنوان MS-SPI اثر داروی MD1003 را با دوز 300 میلی گرم روزانه درمبتلایان به ام اس پیشرونده که شواهدی از فعالیت التهابی بیماری را نشان نمی دادند مورد بررسی قرار داد.
نتایج مطالعه بیماری این افراد که در دو سال قبل از شروع مطالعه در حال پیشرفت بود اما فعالیت التهابی از خود نشان نداده بود نشان داد که این ویتامین حتی پس از 2سال از مصرف پیشرفت بیماری را کنترل کرده و عوارض سمی ندارد.
این ویتامین یک کوآنزیم است (یکی از نام های آن کوآنزیم R است) و مانند همه کوآنزیم ها برای فعالیت آنزیم ها ضروری است به طوری که آنزیم دکربوکسیلاز برای فعالیت خود به این ویتامین نیاز دارد و خود این آنزیم در متابولیسم اسیدهای چرب و کربوهیدرات ها دخالت دارد و از این راه سبب رشد سلول عصبی و تولید میلین می شود.
رشته های عصبی (اکسون) را در مقابل مرگ محافظت می کند و چون سبب تولید مواد سازنده میلین می شود ترمیم میلین را به دنبال دارد.این ویتامین را ممکن است با نام ویتامین H هم بشناسید. برای قضاوت صد در صد در مورد نتایج این مطالعه باید تحقیقات بیشتری انجام گیرد.
کنترل ام اس پیشرونده با ویتامین بیوتین
