این کفشها با لژ کشسان و انعطافپذیری که دارند، بین پای حساس ما و جاده فاصلهای ایجاد میکند تا از پا محافظت کند.
اما با اینکه کفشها بهتر و پیشرفتهتر شدهاند، میزان آسیبهای ناشی از دوندگی در ۴۰ سال گذشته کمتر نشده است. به همین دلیل، بعضی از محققان فکر میکنند شاید کفشهای مخصوص دویدن بیش از اینکه مفید باشند به ما آسیب میزنند. حالا تحقیق جدیدی انجام شده تا این موضوع مورد بررسی قرار بگیرد.
هنگام دویدن پای برهنهی ما مثل فنر رفتار کرده و شوک ناشی از ضربهی پا به جاده را جذب میکند. سپس از انرژی آن استفاده میکند تا گام بعدی را بردارد. محققانی که دربارهی کفشهای مخصوص دویدن تردید دارند، میگویند کفشهایی که خاصیت فنریشان بیش از حد است در این روند اختلال ایجاد میکنند و باعث میشوند ماهیچههای پا شل و در نهایت ضعیف شوند.
بنابراین محققان از ۱۶ شرکتکننده خواستند تا روی یک تردمیل مجهز به حسگر نیرو، هم بدون کفش و هم با کفش بدوند. زیر پای آنها هم سیمهای باریکی قرار داشت که بر فعالیت ماهیچهها نظارت میکرد. محققان متوجه شدند که کفشهای مخصوص دویدن واقعا در عملکرد پا اختلال ایجاد میکنند و مانع از این میشوند که قوس کف پا هنگام برخورد با زمین به اندازهی کافی فشرده شود. اما بر خلاف چیزی که بسیاری از کارشناسان تصور میکردند، ماهیچهی پا شل نشد. کفشهای مخصوص دویدن در واقع باعث شدند که ماهیچههای پا سختتر کار کنند تا قوس کف پا را ثابت نگه دارند. بنابراین پوشیدن کفش ورزشی فیزیولوژی دویدن را تغییر میدهد، اما نه به شکلی که دانشمندان تصور میکردند.
منبع:digikala
No tags for this post.