محققان با استفاده از فرآیندهای مختلف تولید اسید سوکسینیک را با استفاده از باکتری به واسطه بهره گیری از ابزارهای زیست فناوری، با یکدیگر مقایسه کردند. محققان در نتیجه این بررسی ها دریافتند بسته به نوع باکتری و فرآیند مورد استفاده، روش های زیستی تولید ترکیبات شیمیایی در مقایسه با روش های سنتی مبتنی بر فرآیندهای نفتی، یا بسیار مقرون به صرفه هستند یا آسیب بسیار کمتری به محیط زیست وارد می کنند.
اسید سوکسینیک ماده اصلی مورد استفاده در برخی از انواع پلیمرها است. همچنین در ساخت انواعی از رزین های آلکیدی کاربرد دارد. یکی از مشتقات این ماده بوتیلن گلیکول است که ارزش جهانی بازار آن به بیش از 5 میلیارد دلار می رسد.
با استفاده از این شیوه جدید می توان اسید سوکسینیک را 20 درصد ارزان تر و با آثار زیست محیطی یکسان با روش های سنتی مبتنی بر فرآیندهای نفتی تولید کرد.
در این روش برای تولید اسید سوکسینیک، از گلوکز به عنوان ماده اولیه استفاده می شود. گلوکز را می توان از چغندر قند و نیشکر استخراج کرد. سلولز موجود در ضایعات چوب نیز در مجاورت نوعی اسید به گلوکز تبدیل می شود. محققان با مقایسه فرآیند تولید گلوکز از نیشکر و چغندر قند با فرآیند تولید آن با استفاده از سلولز موجود در ضایعات چوب به این نتیجه رسیدند که شیوه اخیر بسیار مقرون به صرفه تر، ایمن تر است و سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد و در زنجیره تامین مواد غذایی نیز اختلال ایجاد نمی شود.
در حال حاضر یکی از ضایعات صنایع تولید کاغذ نوعی محلول آلکین حاوی سلولز است که می تواند منبع مناسبی برای تامین گلوکز مورد نیاز در این شیوه جدید باشد.
به گزارش ایرنا از ساینس،با تمام این اوصاف راه اندازی یک کارخانه تولید مواد شیمیایی با استفاده از روش های زیست فناوری، امری زمان بر است و نیاز به سرمایه گذاری سنگین دارد. بنابر این تا صنعتی شدن این فرآیند جدید، هنوز راهی طولانی باقی است.