متاسفانه امروزه بر اثر گذر قرن های متمادی از ساخت بنا و تغییرات و دخل و تصرف های صورت گرفته در آن ، از اصل بنا و تزئینات دوره اولیه ؛ چیزی مشهود نیست و در حال حاضر بنایی تازه ساخت با استفاده از آجر و تیرآهن و سیمان به صورت هشت ضلعی نامنتظم روی مقبر امامزاده شمس الدین به چشم می خورد .
با توجه به شجره نامه امامزاده ، می توان بنای اولیه و قدمت آن را متعلق به قرون 6 یا 7 هجری دانست .
در دهه های اخیر و توسط مردم محلی روی بقعه گنبدی فلزی و طلایی رنگ نصب شده است. نمای بیرونی بنا به طور کامل با آجر سه سانتی و سنگ مرمر پوشش یافته و بنا دارای دو در ورودی فلزی است که یکی در سمت جنوبی و مختص آقایان و دیگری در ضلع شمالی و متعلق به بانوان است.
در ضلع غربی بنا سرویس های بهداشتی جدیدی ساخته شده اند. پلان داخلی بنا چهار ضلعی است که به وسیله چهار فیلپوش و چهار طاق نما به هشت ضلعی تبدیل شده و به این ترتیب بخش انتقالی بنا آماده و گنبد روی آن سوار شده است. در قسمت داخلی کف و دیواره ها تا ارتفاع 5/1 متری سنگ مرمر اجرا شده و در داخل و سمت جنوبی صحن ، مقبره اصلی ضریحی فلزی و نوساز قرار دارد. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که ضریح چوبی دیگری که دارای قدمت تاریخی و به رنگ سیاه است در حفاظی شیشه ای نگهداری می شود .
صحن امروزی دارای ستون هایی است که پوشش آن با آجر سه سانتی است و دیواره ها نیز با گچ اندود شده اند .
در صفحه 100 آثار تاریخی دماوند درباره تاریخچه ساخت بقعه امامزاده شمس الدین چنین می خوانیم :
« … در 360 متری جنوب شرقی مسجد جامع دماوند، امامزاده ای به نام شمس الدین محمد وجود دارد . طبق شجره نامه موجود در محل نسب این بزرگوار به زید ابن حسین ابن علی (ع) می رسد.
… گفته می شود که مصالح اصلی بنا از خشت و گل بوده و بعد از وقوع سیل دماوند در سال 1367 که امامزاده را نیز در بر گرفته بود ، اهالی اقدام به مرمت بنا کرده اند ….
… در حیاط امامزاده که در غرب آن و حد فاصل میان مقبره و رودخانه قرار گرفته ، 2 درخت چنار تنومند قرار دارد که 350 سال از عمر آن ها می گذرد ….
…. با توجه به شجره نامه امامزاده ، می توان بنای اولیه و قدمت آن را متعلق به قرون 6 یا 7 هجری دانست . »
گزارش تصویری و تحلیل فنی: احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.