استارت‌آپی به نام Deep Optics به دنبال راه حل دیگری برای این مشکل است. این شرکت روی عینک‌هایی کار می‌کند که به طور اتوماتیک روی هر چیزی که فرد بخواهد فوکوس می‌کند. این چندکانونی‌ها به کمک واکنش میان جریان الکتریکی و کریستال مایع، فاصله‌ی کانونی را تنظیم می‌کنند. کریستال مایع ماده‌ای است که مولکول‌های آن، هم مثل مایع و هم مثل جامد رفتار می‌کنند.
با اینکه لنز دوربین بعضی از گوشی‌های هوشمند این تکنولوژی را دارد، اما هنوز در لنزهای بزرگ‌تر به این فناوری نرسیده‌ایم. شرکت Deep Optics تاکنون یک لنز کوچک ۲۰ در ۲۰ میلی‌متر و یک سیستم تشخیص فاصله ساخته است. این دو در کنار هم می‌توانند بسته به مسیر نگاه فرد در یک لحظه تنظیمات عینک‌ها را تغییر دهند. این شرکت می‌خواهد نمونه‌ی اولیه‌ی آن را تا دو سال آینده برای آزمایش و به نمایش گذاشتن آماده کند. مدیر عامل این شرکت می‌گوید شاید این تکنولوژی در دستگاه‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده جایی پیدا کند. این دستگاه‌ها در حال حاضر اشیا را فقط از یک فاصله نشان می‌دهند.
کسی که این عینک را گذاشته، چشمان‌اش را روی یک شی متمرکز می‌کند. حسگرهای فروسرخ که روی فریم کار گذاشته شده‌اند، فاصله‌ی بین مردمک و شی را اندازه‌گیری کرده و این اطلاعات را به یک واحد پردازشی ارسال می‌کند.
یک باتری قابل شارژ که در این عینک کار گذاشته شده، بر اساس میزان فاصله، یک جریان الکتریکی را از میان لنزها عبور می‌دهد. این لنزها از سه لایه تشکیل شده‌اند. بین دو لایه از این لنزها یک لایه کریستال مایع قرار دارد که به ایندیم تین اکسید، که یک ماده‌ی شفاف رسانا است آغشته شده.
وقتی ولتاژ لایه‌ی کریستال مایع تغییر می‌کند، جهت‌گیری و پراکندگی آن تغییر کرده و مسیر نور را تغییر می‌دهد. در نتیجه ضریب شکست لنز هم عوض می‌شود. بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی‌ثانیه طول می‌کشد تا این تنظیمات صورت بگیرند. این اعداد با چشم انسان قابل مقایسه هستند. برای چشم انسان تقریبا ۳۰۰ میلی‌ثانیه طول می‌کشد تا فوکوس کند.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.