این گروه که شامل محققانی از دانشگاه آکسفورد با همکاری تیمی از سریلانکا و دانشگاه برادفورد،دریافتند منبع اصلی رژیم غذایی انسان های اولیه از جنگل های انبوه تامین می گشت.
این مطالعه که در مجله علوم (Science) به چاپ رسیده است، نشان می دهد انسان های اولیه برای مدت زمان طولانی در جنگل های انبوه زندگی می کردند در صورتی که قبلا تصور می شد که نسل های اولیه انسان ها برای مدت کوتاهی در جنگل ها سکونت داشتند و چون انسان ها در پیدا کردن مسیر و همچنین مواد غذایی با مشکل روبرو بودند، مدت زیادی در جنگل ها اقامت نداشتند و برای رفع نیاز های خود به مکانی دیگر سفر می کردند.
جولیا لی (Julia Lee) ،استاد دانشگاه آکسفورد در این زمینه می گوید: روش ایزوتروپی استفاده شده در این مطالعه برای انطباق جانداران با زیستگاهشان مورد استفاده قرار می گیرد که این روش در انسان ها نیز با موفقیت به اجرا درآمده است. به هر صورت، دانشمندان با بررسی اولین فسیل انسان های باستان در مناطق استوایی نحوه زنده مانده انسان در آن شرایط را مورد مطالعه قرار دادند.
محققان مطالعه خود را بر روی 26 فسیل دندان انسان با قدمت 20000 تا 3000 سال پیش انجام دادند که همه دندان ها از سه سایت باستان شناسی در سریلانکا بدست آمده بودند. غیر از دو نمونه، تمام فسیل ها از تغزیه انسان ها از جنگل های انبوه خبر می دهد که آن دو نمونه متعلق به 3000 سال پیش بودند.
نتایج بدست آمده از این جهت اهمیت دارند که انسان های اولیه ساکن در سریلانکا بدون نیاز به نقل مکان کردن، می توانستند نیاز های خود را بر طرف کنند که نشانگر توانایی بالای انسان در سازگاری با محیط اطرافش است.
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.