این سامانه به سرعت در حال توسعه است و چین از خدمات آن برای دورترین نقاط کشور و بویژه برای هدایت ناوگان های دریایی، خودروها و هواپیماها استفاده می کند.
بر اساس اهداف تعیین شده دولت چین، این سامانه باید به یک نظام جهانی شبکه ای موقعیت سنجی تبدیل شود و در این راستا همکاری های گسترده ای میان چین و کشورهای دیگر در حال انجام است.
چین برای پرتاب ماهواره یاد شده از یک فروند راکت حامل «لانگ مارچ ـ 3 سی» استفاده کرد که ساخت این کشور است و ماهواره ها با آنهاپرتاب می شود.
این ماهواره را چینی ها از مرکز پرتاب ماهواره ای «شی چانگ» در استان «سیچوان» در جنوب غرب کشور در مدار زمین قرار دادند.
چین می کوشد تا سامانه موقعیت سنجی خود موسوم به بایدو را جانشین سامانه موقعیت سنجی آمریکایی (jps) کند.
«جی پی اس» آمریکا، «گلوناس» روسیه و «گالیله» آمریکا سه سامانه موقعیت سنجی موجود جهان هستند و «بایدو» چین در جایگاه چهارم قرار دارد.
چین تاکنون برای پرتاب های فضایی خود 229 بار از راکت «لانگ مارچ» استفاده کرده است.
کشور چین که رویاهای دور و دراز فضایی در سر می پروراند قصد دارد نیمه دوم سال 2018 میلادی کاوشگر مدل «چانگ یی ـ 4» خود را در دورترین نقطه ماه موسوم به «نقطه تاریک ماه» فرود آورد.
این در شرایطی است که برای این کار در نیمه اول سال جاری میلادی احتمالا یک ماهواره برای دریافت اطلاعات لازم به فضا پرتاب خواهد شد.
چین می خواهد این ماهواره پرتاب شده با یک مرکز زمینی مرتبط شده و از طریق آنها اطلاعات به زمین مخابره شود تا بتوان کاوشگر را به سلامت در بخش تاریک ماه فرود آورد.
بخش تاریک ماه از زمین قابل مشاهده نیست و هرگز اکتشافات انسانی در این بخش صورت نگرفته است.
چین همچنین قصد دارد تا سال 2020 میلادی حدود 30 ماهواره را با هدف مساعدت به برنامه احیای راه ابریشم به فضا پرتاب کند.
به گزارش ایرنا، این کشور پس از اجرای 19 ماموریت فضایی در سال 2015 میلادی، از انجام بیش از 20 ماموریت در سال 2016 خبر داده است.
ماهواره چین در مدار زمین قرار گرفت
