اطلاعات شخصی هر فردی در سلول های او قرار می گیرند که موسوم به دی ان ای هستند و در حقیقت نشان دهنده هویت فرد است.پروتئین ها به عنوان اجزای سازنده بدن انسان محسوب می شوند که دی ان ای از طریق چهار نیتروژنی که حاوی نوکلئوتیدی هستند، یعنی G، A، T و C در کد ژنتیکی مشخص می کند که کدام پروتئین و با چه تعدادی در بدن ما ساخته شود.
علیرغم اینکه در بدن انسان تمامی سلول ها دارای یک توالی یکسان از دی ان ای هستند، اندام های مختلف نشان می دهند که فرآیند دیگری در کار است.
«دی ان ای» ها بصورت فشرده در سلول های انسان قرار گرفته اند که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر می توانند به طول ۲ متر برسند.
همچنین نظریه ای وجود دارد که به سال ۱۹۸۰ میلادی بر می گردد و می گوید، ویژگی های مکانیکی دی ان ای به تعیین چگونگی تا شدن دی. ان. ای در درون سلول می‌پردازد و در نتیجه، چگونگی خوانده شدن کد ژنتیکی را تغییر داده و یک لایه دومی از اطلاعات را بر روی توالی نوکلئوتیدی G, A, T، C در ساختار مارپیچی دوگانه دی. ان. ای ارائه می‌کند.بر همین اساس محققین موسسه فیزیک «لیدن» هلند با شبیه سازی رایانه ای به انجام آزمایش بر روی این فرضیه پرداختند و متوجه شدند که چنین اطلاعاتی در لایه دوم دی ان ای وجود دارد. برای اثبات این قضیه محققین هلندی با انجام آزمایش بر روی مخمر نان و مخمر شکافت متوجه شدند که ملکول های دی ان ای به صورت مختلف تا می شوند.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که جهش های دی ان ای، پتانسیل تغییر دو چیز متفاوت را دارند: یک توالی حرف ژنتیکی پروتئین خاص و دیگری ساختار مکانیکی دی ان ای که در نحوه خوانش کد ژنتیکی و نوع و میزان پروتئین تولید شده در آن تاثیر می گذارد.به گزارش مهر، نتیجه این تحقیق در نشریه PLOS One منتشر شده است.