نمای جال محل معروف به کاخ آبی جیپوراقتباس شده از کاخ دریاچه ی اوایپور است، جایی که حاکم جیپور دوران کودکی خود را در آن سپری کرده بود ، کاخی تابستانی جهت اقامت و گذراندن وقت در تابستان برای پادشاه و همسرش که به عنوان محل شکار استفاده می شد .
معماری کاخ جال محل دارای سبکی بسیار زیبا و خیره کننده به سبک معماری مغولی طراحی شده است ، که یکی از سبکی های رایج و متداول در راجستان بوده است . عمارت از سنگ و ماسه قرمز رنگ ساخته شده و شامل پنج طبقه که چهار طبقه آن در زیر آب واقع شده است . در روی بالکن عمارت ، باغی با معابر قوسی شکل طراحی شده بود و در چهار گوشه عمارت برجهایی با گنبدهای ظریف نیمه هشت ضلعی تعبیه شده همچنین گنبد موجود در میانه بالای سقف مربوط به سبک معماری بنگالی است .
نشت و نفوذ آب در طبقات زیرین کاخ بسیار بندرت دیده می شوند و تنها در برخی نقاط کمی رطوبت در دیواره طبقات قابل احساس است . امروزه اثری از باغ و تراس قدیمی باقی نمانده ولی به تازگی یک تراس جدید و یک باغ به مانند باغ روی بام کاخ آمر در آن جایگزین شده است. درست در نقطه مقابل و رو به دریاچه مقبره ای ساخته شده از سنگ مرمر در میانه یک باغ به چشم می آید که بوسیله پادشاه جای سینگ دوم بنا شده است . این بنا دارای ستون های مرتفع بسیار زیبا و حکاکی شده به ارتفاع 20 متر از سطح زمین است که تاثیر گذاری آن را دوچندان می کند .
قایق سازان قدیمی وسنتی هندوستان داری سبک خاصی برای ساخت قایق های چوبی به نام راج پوت بودند . قایقرانان مسافرین را با قایق های چوبی منقوش با یک سبک آرام پارو زنی از ساحل به سمت کاخ حمل می کردند .
دریاچه در بخش شمالی شهر جیپور ، مکانی در میان دو شهر باستانی امبر و جیپور ( مرکز استان راجستان ) واقع شده است . این دریاچه دارای مساحتی به اندازه 300 هکتار است که از شمال ، شرق وغرب به تپه های اراوالی و در جنوب به زمینهای مسطح و غیر قابل سکنه ای منتهی می شود . قلعه ای به نام نهارگاره در تپه های اطراف موجود است ( نهارگاه به معنی خانه ببرها است ) . این دریاچه مصنوعی در قرن 16 میلادی با ساخت سدی در طول رودخانه داربهوتی بوجود آمده است . دریاچه زیستگاه طبیعی بیش از 150 گونه متنوع از پرندگان مهاجر و محلی است . از جمله: فلامینگو بزرگ، مرغابی شانه بسر، مرغابی کاکل دار بزرگ، مارش نوعی مارماهی کوچک، شاه ماهی، مرغ مگس خوار سینه قرمز، دم جنبانک خاکستری و…
در گذشته به جای دریاچه یک مرداب وجود داشت که آب در آن جمع می شد . در سال 1596 ، زمانی که قحطی سختی در منطقه اتفاق افتاد ، حاکم آمر تصمیم به ساخت سدی در منطقه به منظور مقابله با خشکسالی گرفت که سبب بروز مشکلات متعددی برای ساکنین شد . در ابتدا سد توسط خاک و سنگ کوارتز در قسمت شرقی دره و در میان دو تپه آمر و اماگاره ساخته شد . بعد ها در قرن 17 ساختار سد به سنگی تغییر یافت ، در حال حاضر سد دارای 300 متر طول و 28.5- 34.5 متر عرض است . این سد دارای سه دریچه برای تخلیه آب است که به منظور آبیاری زمینهای کشاورزی در منطقه پایین دست سد استفاده می شود . گیاهان موجود در منطقه عموما" از نوع جنگل های گرمسیری واستوایی هستند که مساحت حدودی 9.01 کیلومتر مربع را می پوشاند . همچنین جنگل محافظت شده ی کنار دریاچه شامل گونه های متفاوت حیات وحش از قبیل ، آهوی کوهی ، گربه وحشی جنگلی ، کفتار راه راه ، روباه هندی ، روباه وحشی و پلنگ است .
No tags for this post.