وي به علت فقر خانواده اش، تحصيلات مرتبّی نداشت و مجبور شد براي تامين زندگي خود و خانواده اش، در يك كارخانه واكس سازي كار كند. وي در 16 سالگي منشي و تندنويس يكي از نمايندگان مجلس عوام انگلستان و پس از آن، خبرنگار يك روزنامه در پارلمان شد اما بر اثر نظارت در گفتگوهاو مشاجرات نمايندگان، نفرتي عميق از دموكراسي دروغين در خود احساس كرد. پس از چندي كار چارلز از تندنويسي به روزنامه نگاري و وقايع نويسي انجاميد. و در اين دوره، سلسله مقاله هاي مصور و هجوآميز از زندگي روزانه مردم انگلستان منتشر كرد كه بسيار مورد توجه قرار گرفت. اين مقاله ها بعدها در كتابي به نام طرحهاي باز انتشار يافت كه اولين كتاب ديكنز به شمار مي آيد. با انتشار مقالات وي، استعداد فكاهي نويسي او بر اهل ذوق معلوم گرديد و پس از چندي به شهرت دست يافت. از آن پس، آثار چارلز يكي پس از ديگري منتشر مي شدند و او در شمار نويسندگان بزرگ انگلستان قرار گرفت. ديكنز در اين ميان، شاهكارهايى نظير اليورتويست، ديويد كاپرفيلد، آرزوهاي بزرگ، داستان دو شهر و سرود كريسمس را به وجود آورد و شهرتي جهاني به دست آورد. آثار ديكنز، بيشتر متأثر از خاطرات دوران كودكي اوست. وي در رمان اليورتويست مبارزه با پليدي هاي اجتماعي را آغاز كرد. در اين رمان، دنياي فقر و جنايت در كارگاههاي لندن در قرن نوزدهم را بازگو نمود و در رمان نيكلاس نيكلبي اوضاع رقت انگيز مدارس ابتدايى را مطرح كرده است. ميتوان موضوعات مورد اشاره ديكنز در رمانهايش را اينگونه مطرح نمود: نگارشات طنزآميز عليه كوته فكري امريكاييان و ضدبردگي، ستم به كودكان انگليسي، افشاي فساد سياسي و تعلل و تسامح دادگاهها و گرفتاري نهادهاي دولتي در شيوه هاي كهنه و كاغذبازي و… . اين نوشته ها به قدري ساده و روان و زنده نوشته شده اند كه با زندگي واقعي، كاملاً تطبيق مي كند و شايد از اين حيث، او رئاليست ترين و واقع بين ترين نويسنده قرن نوزدهم انگلستان باشد. چارلز ديكنز همچنين در زمره بزرگترين داستان نويسان جهان جاي دارد. قدرت تخيل او اعجاب انگيز است. وي با نيروي تخيل، وقتي يك محيط اجتماعي را وصف مي كند، خواننده مي پندارد آنچه مي بيند تصور نيست بلكه واقعيت است وحتي گرمي و سردي محيط را حس مي كند. سبك نوشته هاي ديكنز نافذ، مطايبه آميز، عرفاني، انساني و خيال انگيز است كه از زندگي خصوصي وي تاثير پذيرفته است. قدرت عظيم و خلاقه او، پرده هاي نقاشي وسيعي از زندگي پيش چشم خواننده مي گسترد كه همه چيز را نيرومند و جاندار مي سازد و در همه آنها ذوق نمايشي فراوان ديده مي شود. هيچ نويسنده انگليسي نتوانسته است چون ديكنز دنيايى گوناگون با خصوصيت هاي متمايز از بي رحمي و رنج و مسخرگي بسازد يا مانند او چنين قانع كننده، بي عدالتيها و ستمگري هايي كه از طرف اشخاص بزرگ بر كودكان وارد مي شود، در نظر مجسم كند. برخي از صاحبنظران، چارلز ديكنز را بزرگترين و محبوبترين نويسنده انگلستان مي دانند. چارلز ديكنز سرانجام در نهم ژوئن 1870م در پنجاه و هشت سالگي درگذشت.
منبع:راسخون
No tags for this post.