نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

نگاه جامعه به محیط زیست، تاسف آور است

وی افزود:در تمامی سال هایی که گفتمان توسعه در کشورمان شکل گرفته است، همواره به محیط زیست نگاه نشده است یا توسط برخی که منافعی داشته اند، از اولویت خارج شده است.
برنامه "گفت‌وگوی علمی"با موضوع هفته محیط زیست و با حضور مهندس امیرزاده فعال محیط زیست، عباس محمدی رئیس انجمن دیده بان کوهستان و فعال محیط زیست و دکتر کیا دلیری رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات و رئیس انجمن علمی جنگل بانی کشور روانه آنتن شد.

مهندس امیرزاده در ابتدا درباره نگاه کلی جامعه به محیط زیست گفت: واقعیت این است که نگاه جامعه تاسف آور است، زیرا نگاه ملایمی در جامعه نسبت به محیط زیست وجود ندارد. در تمامی سال هایی که گفتمان توسعه در کشورمان شکل گرفته است، همواره به محیط زیست نگاه نشده است یا توسط برخی که منافعی داشته اند، از اولویت خارج شده است.

وی با بیان اینکه در کشورمان برخی افراد، محیط زیست را مانع و سد پیشرفت عنوان کرده اند، بیان داشت: در جوامعی که مدرنیته را از آنها وام گرفته ایم، بعد از مدتی نخبگانشان به اهمیت محیط زیست پی بردند و خیلی زود وارد بدنه قدرت و عمومی جامعه شد.

این فعال محیط زیست با اشاره به جایگاه و اهمیت محیط زیست در کشورهای اسکاندیناوی اظهار داشت: 36 سال پیش نامگذاری روز جهانی محیط زیست از همین کشورهای اسکاندیناوی آغاز شد و در حال حاضر نیز در این زمینه پیشرو هستند.

وی خاطرنشان کرد: قبلاً محیط زیست در سطح نخبگان جامعه بود، ولی در حال حاضر نزدیک ترین هم صدا به فعالین محیط زیست، خود محیط زیست و طبیعت است. یعنی محیط زیست و طبیعت مان دچار بحران شده که به نوعی تنها نیز شده است در حالی که باید همه به آن بپردازند.

عباس محمدی با اشاره به اولویت در حوزه محیط زیست، تصریح کرد: اولویت اصلی، اصلاح نگاه است. آگاهی محیط زیستی که در جامعه مشاهده می کنیم، خیلی بیشتر از ده سال پیش است و حساسیت عمومی نسبت به محیط زیست بسیار بیشتر شده است. این موضوع حتی اگر برای نمایش باشد، باز هم مفید فایده است.

وی در عین حال اظهار داشت: یک دلیل دیگر توجه به محیط زیست، گسترده شدن تخریب ها نسبت به گذشته است. امروزه شاهد خشک شدن رودخانه هایی هستیم که 20 سال پیش پر آب بودند و یا سطح گسترده ای از جنگل ها از بین رفته اند در حالی که ده یا 20 سال پیش، وضعیت مطلوبی داشتند و این موضوعات باعث ایجاد یک حساسیت همگانی در سطح جامعه شده است.

رئیس انجمن دیده بان کوهستان و فعال محیط زیست، تاکید کرد: این آگاهی که در حال حاضر در جامعه شکل گرفته است، باید تبدیل به یک نیروی بالفعل اجتماعی شود تا بتوانیم آنچه در محیط زیست به عنوان سرمایه طبیعی داریم، حفظ کنیم. در زندگی شخصی، هر فردی به آنچه که دارد افتخار و آن را حفظ می کند. سرمایه برای یک سرزمین، طبیعت و منابع طبیعی و محیط سالم زیست است.

وی آگاهی اجتماعی در این حوزه را روندی طولانی عنوان کرد و خاطرنشان کرد: در خاطرات اسکندر فیروز بنیان گذار سازمان حفاظت محیط زیست، در خصوص روز جهانی محیط زیست اشاره شده است که ؛ وقتی می خواستیم وارد محل برگزاری کنفرانس در سوئد که از آن زمان، روز جهانی محیط زیست نیز نامگذاری شد شویم، تعداد زیاد جمعیت را دیدم که پیاده یا با دوچرخه آمده بودند و سر و صدا می کردند. آنها اعتراض می کردند که اگر این سران برای حفاظت از محیط زیست آمده اند، چرا با دوچرخه نیامده اند و با خودرو به محل کنفرانس آمده اند! این نشان دهنده حساسیتی است که آن زمان در میان مردم وجود داشت.

محمدی با اشاره به اینکه این فرهنگ اجتماعی در کشورهای اسکاندیناوی به تدریج شکل گرفته است، گفت: اینگونه نبوده که اوضاع در ابتدا خوب بوده است الان نیز مشکلات زیادی وجود دارد. این موضوع در ایران بعضی جلوه های تخریبی خیلی عیان و آشکار دارد وگرنه این مشکلات، مشکلاتی جهانی است و جز با فعالیت جهانی و همگانی این مسائل حل نخواهد شد.

در ادامه دکتر کیا دلیری در خصوص وضعیت محیط زیست در سطح جهان بیان داشت: به دلیل اینکه تغییراتی اقلیمی و محیطی در حال رخ دادن است، اوضاع محیط زیست مناسب نیست. با توجه به اینکه همه کشورها با هم مرتبط هستند و اساسا محیط زیست یک مسئله جهان شمول است، همه کشورها با این بحران روبرو هستند.

رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات در مورد ایران نیز گفت: اکثر مناطق در حال تخریب است و همه کارهایی که انجام می دهیم، در قیاس با تخریب هایی که رخ می دهد، کارآمد و کارساز نیست.

رئیس انجمن علمی جنگل بانی کشور با بیان اینکه هنوز دغدغه محیط زیست در کشور ایجاد نشده است، عنوان داشت: اگر دغدغه ای ایجاد می شد، نباید شاهد تخریب هایی به این گستردگی در طبیعت می بودیم. اگر این دغدغه هم در میان مردم و هم در مسئولین ایجاد شود، جریانی در راستای حفظ طبیعت شکل می گیرد.

وی با بیان اینکه اگر دغدغه ایجاد شود، مسئولین مجبور به برنامه ریزی خواهند شد، اظهار داشت: در حال حاضر برنامه مدون و کارسازی نداریم. به عنوان مثال ما هنوز بر اساس برنامه توسعه ملی یا برنامه آمایش سرزمینی کار نمی کنیم در حالی که بارها درباره اهمیت این موضوعات صحبت شده است.

کیا دلیری با اشاره به نبود برنامه ریزی برای محیط زیست اضافه کرد: هنوز نمی دانیم در شمال کشور می خواهیم چه کنیم؛ آیا می خواهیم کشاورزی را رونق دهیم یا در حوزه گردشگری کار کنیم و اساسا در این حوزه هیچ آمایش سرزمینی انجام نشده است.

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل