به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی بی بی سی ورلد، هر سال در دنیا 1.4 میلیون مورد سرطان روده بزرگ تشخیص داده می‌شود و در ایران هم این سرطان یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها است.اما بسیاری از مبتلایان تنها زمانی از بیماری خود مطلع می‌شوند که تومور راه روده را بسته و باعث انسداد آن می‌شود.
انسداد روده بزرگ یکی از فوریت های پزشکی است اما در چنین شرایطی، فرصت آماده کردن بیمار و برنامه‌ریزی برای جراحی وجود ندارد، بیمار معمولا بد حال است و انسداد باعث التهاب و تورم روده و احشای اطراف آن می‌شود.
همچنین به دلیل عوارض انسداد، امکان جراحی لاپاراسکوپی بسیار کاهش پیدا می‌کند و جراح ناچار به باز کردن کامل حفره شکم و جراحی وسیع می‌شود.
در چنین شرایطی احتمال مرگ بیمار از 2 درصد در جراحی برنامه‌ریزی شده، به 12 درصد در جراحی اورژانس افزایش می‌یابد.
در جراحی موفق، تومور و بخشی از روده در اطراف محل انسداد برداشته می‌شود اما معمولا نمی‌توان در همان زمان دو سر روده را دوباره به هم متصل کرد؛ قبل از محل انسداد، روده متسع و گشاد و ملتهب شده اما بعد از محل انسداد، روده کاملا روی هم خوابیده و جمع می‌شود.
بنابراین جراح ناچار است سر بالایی را از شکم خارج کرده و آن را به کیسه مدفوع متصل کند تا مدفوع بیمار در آن جمع‌آوری می‌شود و سر پایینی آن را هم مسدود کند.
بر حسب نوع تومور، وضعیت بیمار و عوامل دیگر گاهی می‌توان با یک جراحی دیگر، دوباره دو سر روده را به هم متصل و بیمار را از کیسه مدفوع خلاص کرد؛ گاهی هم این امکان وجود ندارد و بیمار باید تا آخر عمر با آن سر کند.
اما اکنون نیمی از 250 بیماری که در این کارآزمایی بالینی در بیمارستانی در منچستر شرکت کردند، از روشی جدید بهره‌مند شده‌اند که جراحی اورژانس انسداد روده و عوارض آن را سبکتر و کم‌عارضه‌تر کرده و نیازی هم به کیسه مدفوع ندارد. برای مقایسه، نیم دیگر افراد حاضر در مطالعه، جراحی معمولی شدند.
در روش جدید، جراح یک لوله کوچک (استنت) به قطر سه میلیمتر را در محل انسداد قرار داده و به این ترتیب راه روده را باز نگه می‌دارد. این لوله در 48 ساعت بعد بر اثر گرمای بدن بیمار بزرگ و منبسط شده و قطر آن به 2.5 سانتی‌متر می‌رسد.
به این ترتیب راه روده باز می‌شود و روده فرصت ترمیم و التیام پیدا می‌کند و این امکان فراهم می‌شود که بین یک تا چهار هفته بعد، به صورت برنامه‌ریزی شده و در زمان مناسب، جراحی را برای برداشتن تومور انجام داد.
البته میزان زنده ماندن بیمار در روش جدید و روش رایج فعلی تفاوتی ندارد، تفاوت اصلی در بی‌نیازی بیمار از کیسه مدفوع است.
69 درصد کسانی که نیاز به جراحی اورژانس به روش سنتی دارند، به کیسه مدفوع نیاز دارند اما در روش جدید این رقم به 45 درصد کاهش پیدا می‌کند.
علاوه بر این، روش جدید احتمال گسترش (متاستاز) سرطان به مناطق دیگر را هم زیاد نمی‌کند.
به گفته کارشناسان، خلاص شدن بیمار از کیسه مدفوع تفاوتزیادی در کیفیت زندگی بیمار ایجاد می‌کند هر چند که روش جدید را نمی‌توان برای همه بکار گرفت.
در تحولی دیگر، محققان انگلیسی متوجه شدند که پرتودرمانی برای سرطان ریه را به جای این که هر روز و به مدت طولانی انجام دهند، می‌توان به روزی دو بار به مدت سه هفته کاهش داد بدون اینکه احتمال و مدت زنده ماندن بیمار تحت تاثیر قرار گیرد.
این تحقیق روی مبتلایان به سرطان منتشر نشده ریه، از نوع سلول کوچک، انجام شده است.