حسین سجادی نیری، درباره اهمیت شبکه سازی در حوزه فناوری‌های نرم و هویت ساز، اظهار کرد: فناوری نرم و فرهنگی موضوعی جدید و نوپا در کشور است به خصوص با رویکرد توسعه فناوری وقتی به این حوزه نگاه می‌کنیم نیازمند مواردی هستیم که به شکلی در صنایع فرهنگی در کشور از تجربه کافی برخوردار نیستیم.وی ادامه داد: ما به عنوان یکی از ستادهای با رویکرد توسعه فناوری مأموریت توجه به صنایع فرهنگی و فناوری نرم را بر عهده داریم. به عبارتی تنها ستاد در معاونت علمی هستیم که از فناوری‌های سخت به سمت فناوری‌های حوزه علوم انسانی حرکت کرده‌ایم.
سجادی نیری درباره وجه تمایز و مرز بین اقتصاد خلاق، صنایع فرهنگی و بحث‌های هنری IT و حتی استفاده از آنها مانند استفاده از طراحی در مقوله‌هایی مانند کشاورزی و غیره گفت: برای تشخیص این وجه تمایز باید دید ارزش افزوده عمده محصول از کجاست به طوری که اگر یک هندوانه مکعبی به دست آمده که 90 درصد قیمت فروش آن به علت طراحی مکعبی هست یک محصول صنایع خلاق است اما اگر عمده موفقیت و قیمت آن به علت آبیاری و نوع کشت باشد یک محصول در حوزه کشاورزی است.
وی نگاه صنعت خلاق را زیرساختی برای تمامی صنایع دانست و افزود: وقتی صحبت از شبکه‌سازی و ارتباط بین افراد و متخصصان است، یک اتفاق هم در این بین باید میان زیربخش های صنایع دیگر رخ دهد.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌ساز معاونت علمی همچنین توضیح داد: وقتی یک انیمیشن تولید می‌شود، سپس عروسک‌ها، لباس کودک، خمیردندان و مسواک، روتختی و غیره به ترتیب به بازار عرضه می‌شود. این اتفاق را می‌توان یک هم‌افزایی میان زیربخش های حوزه صنایع فرهنگی دانست.
وی ادامه داد: این اتفاق درباره اسباب بازی‌های که بعد از آن انیمیشن و کارتون آنها ایجاد می‌شود کمیک استریپ و غیره نیز ارائه می‌شود یعنی یک شبکه‌سازی میان زیرشاخه ها و شاخه های اصلی صنایع مختلف داریم.
سجادی نیری در ادامه بیان کرد: در ایران تمام این مراحل را یک شرکت به تنهایی باید بر عهده بگیرد. این در حالی است که اگر یک فرآیند شناسایی و صیانت از مالکیت فکری را در کشور داشته باشیم دیگر سازنده دغدغه ندارد که حق مالکیت معنوی اثر او از بین برود و می‌تواند هر بخش را به مجموعه دیگری بسپارد.
وی با اشاره به این که صیانت از مالکیت فکری نکته‌ای است که باید مورد توجه قرار بگیرد و تاکنون صحبت‌هایی با وزارت ارشاد در این زمینه صورت گرفته است، گفت: ما بیمه‌ای برای حوزه صنایع خلاق کشور نداریم. البته حتی یک فرآیند جامع برای کارشناسی و قیمت گذاری این محصولات و آثار هم وجود ندارد.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌ساز معاونت علمی توضیح داد: در بحث شبکه سازی صنایع خلاق، ما نیازمند یک اکوسیستم یا زیست‌بوم هستیم که باید تک تک عنصرهای این زیست‌بوم تدبیر و ایجاد شوند از جمله این عناصر می‌توان به فرآیند ارزش‌گذاری، بیمه، هم‌افزایی بین زیرشاخه‌ها، صیانت از مالکیت فکری، حفاظت از برند، مدیریت ثروت اشاره کرد.
وی مرحله بعدی را ورود به صنعت و به رسمیت شناختن از سوی وزارت صنعت و نیز گمرک دانست و گفت: وقتی صحبت از صادرات و واردات می‌شود، طراحی‌ها و بازی‌ها برای مثال در چه دسته‌ای جای می‌گیرند؟
به گزارش ایسنا، سجادی نیری همچنین بیان کرد: این مسائل نیازمند یک حرکت بزرگ در کشور است تا ما از نمونه های موفق ارزش آفرینی و تولید ثروت از محصولات و فعالیت‌های صنایع خلاق بیشتر داشته باشیم.
No tags for this post.