دکتر شهرام توفیقی عنوان کرد: بانک های ما به دلیل ساختار بدی که در حوزه سودهای بانکی وجود دارد، عملا اقدام به سرمایه گذاری در این بخش نمی کنند، زیرا سودشان برای بقا در این است که به سرمایه های کم ریسک روی بیاورند در حالی که حوزه توسعه ملی، حوزه ریسک است.
برنامه "گفت‌وگوی علمی" با موضوع وضعیت فناوری پزشکی در پسابرجام و با حضوردکتر سید محمد تقی حسینی طباطبایی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و ریاست سابق بیمارستان امام حسین (ع) و دکتر شهرام توفیقی پزشک و دکترای مدیریت بهداشت و درمان و عضو هیئت علمی دانشگاه و عضو هیئت مدیره انجمن اقتصاد بهداشت ایران روانه آنتن شد.
دکتر سید محمد تقی حسینی طباطبایی در ابتدا با بیان اینکه رهبران بینایی داریم، گفت: رهبران ما در مسیر خودباوری تلاش کردند تا مردم به این مهم اعتقاد پیدا کنند و پای خودشان بایستند.
وی در عین حال با اشاره به اینکه شرایط آنگونه که تصور می شود، پیش نمی رود، اظهار داشت: بعضی از این موضوعات را می شود در قالب ساختارها و فرآیندها، بعضی از آنها را می توان در ساختار دانشجویی و دانشگاهی و بعضی دیگر را در ساختار بازرگانی کشور تعریف کرد و در حقیقت این موضوع چند وجهی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به مسئله اقتصاد مقاومتی اشاره کرد و عنوان داشت: اقتصاد مقاومتی اقتصادی است که نمی شکند و در مقابل فشارها منعطف می شود. برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی عوامل درون زایی وجود دارد که یکی از این عوامل این است که به نیروی تولید ثروت از درون فکر کنیم نه انتقال ثروت و تبدیل مواد معدنی به ثروت.
ریاست سابق بیمارستان امام حسین (ع) تصریح کرد: آن چیزی که ما نیاز داریم خلق دانش و ثروت به صورت خودجوش و از درون نهاد جامعه ایرانی است. جوان های ما نشان داده اند که ظرفیت های بالایی برای خلق این موضوعات دارند، اما نمی توانند در ساختار اداری و مالی و البته فرهنگی کشور وارد شوند و این سدها را بشکنند تا منجر به محصول شود.
دکتر شهرام توفیقی خاطرنشان کرد: در اواخر سال 92 بود که رهبر معظم انقلاب سیاست های اقتصاد مقاومتی را ابلاغ کردند. این سیاست ها اشاره دارد که ما باید در آینده ای نه چندان دور، اقتصاد برتر منطقه شویم و برای این اصل به فناوری و اتکای به سرمایه داخلی خیلی تاکید دارند.
وی با بیان اینکه از 24 بند سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب در مورد اقتصاد، دو بند آن به سیستم سلامت و وزارت بهداشت و درمان مربوط می شود، اظهار داشت: بند چهار تاکید می کند که هدف مندی یارانه ها طوری برنامه ریزی شود که در جهت اشتغال و تولید به کار گیری شود. وزارت بهداشت و درمان نیز امید داشت با ساماندهی هدف مندی یارانه ها و کسب درآمدی 25 هزار میلیارد تومانی توسط دولت، هفت هزار میلیارد تومان آن را در بخش سلامت سرمایه گذاری کند.
دکترای مدیریت بهداشت و درمان به بند هفت نیز اشاره کرد و بیان داشت: این بند به مسئله امنیت غذایی و درمان اشاره دارد که معظم له تاکید داشتند در این دو بحث به خودکفایی و تولید مناسب برسیم. در راستای طرح تحول اگر منابع در اختیار قرار گیرد، می توان برنامه هایی تدوین کرد که به این هدف برسیم.
این عضو هیئت علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: یکی از پایه ها و ستون های اصلی کشورهایی که رشد می کنند، در درون کشورشان قرار دارد وگرنه رشد آنها حبابی خواهد بود.
وی با ذکر یک مثال ادامه داد: چند سال پیش یک بحران مالی در جنوب شرق آسیا رخ داد. تمام کشورهایی که به سرمایه خارجی اتکا داشتند، پس از آن بحران مالی سقوط کردند. اما کشورهایی که اقتصاد درون زا داشتند، توانستند کمترین آسیب را ببینند. ویتنام آسیب دیدگی کمتری داشت، زیرا به خودش اتکا داشت اما مالزی و حتی قطر به شدت آسیب دیدند، زیرا بنای رشد خودشان را روی سرمایه های دیگران قرار داده بودند.
عضو هیئت مدیره انجمن اقتصاد بهداشت ایران تصریح کرد: اگر توسعه ملی پایدار رخ دهد که باید برای کشورمان این اتفاق بیافتد، یکسری از عوامل درونی خودمان را باید اصلاح کنیم. سه عنصر بانکی، بیمه ای و بورسی تلاش بزرگی می کنند تا بتوانند از کشورهایی که در این حوزه ها سرمایه گذاری کرده انددر جهت تولید ملی بهره ببرند. بانک باید منابع را تامین کند، بیمه باید حمایت و پشتیبانی کند و بورس باید فرصت سرمایه گذاری کوچک به افراد را بدهد؛ بنابراین این سه عنصر از منابع بزرگ گردش مالی و توسعه ملی هستند.
توفیقی در عین حال خاطرنشان کرد: بانک های ما به دلیل ساختار بدی که در حوزه سودهای بانکی ناشی از سرمایه گذاری توسعه ای و ریسک های مالی در آن وجود دارد، عملا اقدام به سرمایه گذاری در این بخش نمی کنند، زیرا به این نتیجه رسیده اند سودشان برای بقا در این است که به سرمایه های کم ریسک روی بیاورند در حالی که حوزه توسعه ملی، حوزه ریسک است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید کرد: سرمایه گذاری روی ریسک های ملی وظیفه حاکمیتی است. دولت ها به ندرت به این موضوع توجه می کنند که باید برای این کار هزینه کنند.
وی به نقش بیمه اشاره کرد و گفت: بیمه باید پشتیبان ریسک ها باشد تا کسی که نوآور است کارش را انجام دهد و از شکست هم نترسد. هزینه این افراد را باید بیمه ها بپردازند، اما بیمه های ما وارد این موضوعات نشده اند و نخواهند شد. متاسفانه سرمایه هایی که تزریق می شوند باعث تشکیل شرکت های تضامنی نشده اند و همه، شرکت هایی با مسئولیت محدود و سهامی خاص راه اندازی می کنند. شهرک های فناوری نیز نتوانسته اند پشتیبانی های حقوقی را تامین کنند.
No tags for this post.