سیناپرس: شناسایی دقیق سلول های سرطانی یکی از مهم ترین مسایلی است که باید در طی جراحی سرطان به آن توجه شد. خوشبختانه گروهی از پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگان توانستند به شیوه جدیدی برای این کار دست یابند.
در این شیوه از نوعی ترکیب به نام »نفتالوسیانین» استفاده می شود. این ماده وقتی در برابر تابش فروسرخ قرار می گیرد، سه ویژگی مختلف از خود بروز می دهد. نخست اینکه سبب گرم شدن و در نتیجه از بین رفتن سلول های سرطانی می شود. دوم اینکه این ماده موجب تولید ترکیباتی واکنش دهنده از عنصر اکسیژن شده که می تواند به مرگ سلول های سرطانی بیانجامد. در نهایت اینکه نور تولید شده توسط این ماده می تواند به عنوان نشانگر سلول های سرطانی به کار رود.
با این حال، اصلی ترین عیب ماده نفتالوسیانین را باید در محلول نبودن آن در آب دانست. به کلامی دیگر، این ماده به محض وارد شدن در بدن به شکل یک توده درمی آید. اما با بهره گیری از نورفروسرخ با شدت های مختلف می توان از ویژگی های دیگر این ماده به بهترین نحو ممکن بهره گرفت. در نتیجه، با بکاربستن مقدار مناسبی از نور فروسرخ، می توان سلول های سرطانی را از بین برده و بافت های سالم را دست نخورده باقی گذاشت.
همچنین برای مقابله با ویژگی غیر قابل حل بودن آن در آب، پژوهشگران از نوعی پلیمر قابل حل در آب با نام «دندریمر» استفاده کردند. این پلیمر سبب می شود که نفتالوسیانین بتواند در آن قرار گیرد و فقط در سلول های سرطانی (و نه سلول های سالم) جذب شود. پس از اینکه نفتالوسیانین به تومور متصل شد، پژوهشگران توانستند با استفاده از شدت معینی از نور، سلول های سرطانی را روشن کنند و به این ترتیب بافت سرطانی که باید از بدن خارج شود به راحتی قابل مشاهده خواهد بود. سپس با تغییر شدت نور می توان خاصیت ایجاد گرما را در آن برانگیخت و به این ترتیب سلول های سرطانی که خارج نشده اند نیز نابود می شوند.
انجام این آزمایش بر روی موش ها، هیچ گونه عوارض جانبی به همراه نداشت. این دانشمندان بر این باورند که این شیوه جدید می تواند میزان موفقیت جراحی های سرطان را افزایش دهد. با اینکه پیش از این نیز شیوه هایی مشابه برای شناسایی سلول های سرطانی طراحی شده بود، اما این شیوه جدید کم هزینه تر و البته موثرتر از شیوه های قبلی است.
نتبجه این پژوهش در ژورنال Nanoscale منتشر شده است.
No tags for this post.