این نشان میدهد که یک دنبالهدار تشکیل شده از یخ و خاک میتواند عامل اصلی پیدایش حیات باشد. بنابراین، شاید یک دنبالهدار یخزده اجزای تشکیلدهندهی حیات را به زمین آورده باشد. دانشمندان معتقدند که نوع خاصی از آمینو اسید در ابتدای تشکیل زمین منجر به پیدایش حیات شده است. به همین دلیل مدتهاست که دانشمندان به دنبال دنبالهداری میگردند که این آمینو اسید را داشته باشد.
آمینو اسیدها اجزای تشکیلدهندهی اصلی پروتئینها هستند و واکنشهای شیمیایی مهم در سلولهای زنده را کنترل میکنند. اخترزیستشناسان مدتهاست که فکر میکنند شاید این مادهی شیمیایی سوار بر دنبالهدار یا سیارک به زمین رسیده باشد.
در سال 2009، دانشمندان گزارش دادند که سادهترین نوع آمینو اسید (گلیسین) را روی خاک یک دنبالهدار پیدا کردند. فضاپیمای «استارداست» (Stardust) ناسا نمونهای از این خاک را به زمین آورد. اما احتمالا این نمونه به خاک زمینی آلوده شده بود. حالا فضاپیمای روزتا، بدون هیچ شک و تردیدی گلیسین را در ابرهای گازی اطراف یک دنبالهدار پیدا کرده است. این فضاپیما همچنین آثاری از فسفر را هم پیدا کرد. فسفر یکی از اجرای تشکیلدهندهی DNA است.
هدف از ماموریت روزتا این نبود که گلیسین پیدا کند، چون دانشمندان انتظار نداشتند آن را پیدا کنند. آنها فکر میکردند که این آمینو اسید روی دنبالهدار، یخ زده باشد. اما وقتی این ماده را در ابرهای گازی اطراف دنبالهدار دیدند، شگفتزده شدند.
در حال حاضر، روزتا در فاصلهای پنج کیلومتری از سطح این دنبالهدار و درون یک ابر مولکولی غلیظ قرار دارد. تحلیل و بررسی این دادهها میتواند به ما کمک کند تا اجزای تشکیلدهندهی جدیدی برای پیدایش حیات کشف کنیم.
منبع:digikala
No tags for this post.