در یاچه بایکال که در برخی نظرسنجی های اینترنتی در صدر فهرست عجایب هفتگانه روسیه قرار گرفته و در فهرست جهانی یونسکو به عنوان میراث بشری هم ثبت شده در جنوب سیبری میان استان های ایرکوتسک و بوریاتیا قرار دارد که ارتفاع آب آن دربرخی بخش ها به یکهزار و 167 متر می رسد.
تحقیقات علمی و زمین شناسی نشان می دهد که بایکال به عنوان یکی از قدیمی ترین و عمیق ترین ذخیرگاه های طبیعی آب شیرین جهان به دلیل اینکه در منطقه ای دور افتاده قرار دارد، آسیب زیست محیطی ندیده و زیستگاه جانورانی است که فقط در این دریاچه یافت می‌شود و می توان به گونه های زیادی از بی مهرگان، چند گونه از ماهی‌ها و فک آب شیرین اشاره کرد که تنها فک آب شیرین جهان به شمار می رود.
روزنامه ایزوستیا در این باره نوشته است: مغولستان برای احداث سد و نیروگاه برقابی روی رودخانه سلنگا تامین کننده 80 درصد آب بایکال برنامه ریزی کرده است.
بنا به این گزارش، احداث سدهای سه گانه بر روی سلنگا و دو رودخانه دیگر متصل به آن، تاثیرهای جبران ناپذیری بر وضع زیست بوم دریاچه بایکال می گذارد که این نگرانی به صورت غیرعلنی توسط وزارت انرژی روسیه مطرح شده است.
به گزارش ایرنا، از سوی دیگر این احتمال از سوی کارشناسان روسی مطرح شده که ممکن است مسکو برای خودداری از اجرای طرح های سه گانه سد سازی که یک شرکت چینی برای اجرای آن 827 میلیون دلار سرمایه در نظر گرفته است، پیشنهادها و امتیازهایی را به مغولستان ارائه کند، زیرا در شرایط کنونی از شرایط خرید برق از روسیه ناراضی است.
هشدار خشک شدن بزرگ ترین ذخیره گاه آب شیرین جهان
