رابطه ژنتیکی بین اوتیسم و هوش بالا

پژوهشگران دو دانشگاه ادینبورگ و کوینزلند اسکاتلند در مطالعه ای جدید به شواهدی جدید دال بر ارتباط عوامل ژنتیکی دخیل در اوتیسم با توانایی های شناختی بهتر افرادی که فاقد این اختلال هستند دست یافتند.

با اینکه بیش از 70 درصد از افراد مبتلا به اوتیسم به ناتوانی هوشی گرفتارند، اما برخی افراد اوتیسمی از هوش غیرکلامی بیشتری نسبت به افراد معمولی برخوردارند. اوتیسم به عنوان یکی از ناتوانای های رشدی که سبب بروز مشکلاتی در زمینه توانایی های کلامی و زبانی فرد می شود طبقه بندی شده است.

حدود 10 هزار نفر از افراد عادی در اسکاتلند در این مطالعه شرکت داشتند و پژوهشگران به بررسی توانایی های شناختی و نیز تحلیل ژنتیکی این افراد پرداختند. نتیجه این مطالعه مشخص ساخت که حتی در میان افرادی که هرگز دچار اوتیسم نبوده اند، دارا بودن صفات ژنتیکی مرتبط با این اختلال به صورت متوسط با نمره بالانر در آزمون های شناختی بیشتر همراه بود.

همچنین این مطالعه بر روی گروهی از نوجوانان دوقلو بار دیگر تکرار شد و یک بار دیگر همین نتیجه حاصل شد. این مطالعه نشان داد که ویژگی های ژنتیکی که سبب افزایش احتمال بروز اوتیسم در فرد می شود، با توانایی های بهتر شناختی در افراد غیراوتیسمی ارتباط دارد. با این حال این مطالعه ارتباط میان این دو را مشخص نکرده است.

این پژوهش در ژورنال علمی Molecular Psychiatry منتشر شده است.  

No tags for this post.