این آنتی اکسیدان برای اولین بار توسط محققان در سال 1957 از میتوکندری گاو جدا شد. نام آن از کلمه "Ubiquitous" به معنای "حاضر در همه جا" گرفته شده است.
در حقیقت کوآنزیم Q10 که نام شیمیایی آن "2 و 3- دی متوکسی 5- متیل بنزوکوئینون" است، ترکیبی محلول در چربی است و ساختمان آن شبیه ویتامینK می باشد. از عملکردهای کوآنزیم 10 Q در بدن می توان به تولید انرژی داخل سلولی و انتقال الکترون ها در زنجیره انتقال الکترون میتوکندری ها و سنتز ATP در غشای آن اشاره کرد. همچنین این کوآنزیم یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است که از پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی جلوگیری کرده، به تثبیت غشای سلول کمک می کند و سبب حفظ استحکام و عملکرد سلول می شود.
این کوآنزیم در تمام سلول های بدن به ویژه در قلب، کبد، کلیه و لوزالمعده از اسید آمینه تیروزین ساخته می شود و نقش مهمی در تولید انرژی داخل سلولی آن ها دارد. این کوآنزیم معمولا به عنوان یک مکمل غذایی برای کاهش اثرات پیری تجویز می شود. اما مطالعه اخیر حاکی از آن است که این ماده، چنین خاصیتی ندارد.
این مطالعه که توسط محققان دانشگاه مک گیل کانادا انجام شده است، در مجله Nature Communications به چاپ رسیده است. پروفسور هکیمی (hekimi) و همکارانش که این تحقیق را انجام داده اند، به این نتیجه رسیده اند که یوبی کوئینون اثرات ضد پیری ندارد. با بررسی روی سویه ای از موش، مشاهده کردند که اگرچه کمبود یوبی کوئینون می تواند باعث بیماری و مرگ زودرس در موش ها شود، اما خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد پیری برای این ماده مشاهده نشد.
این نتیجه، باورهای مردم تاکنون که این مکمل غذایی می تواند در کاهش علائم پیری مانند چروک پوست نقش داشته باشد، را کاملا نقض کرد. گزارش کامل این تحقیق را می توانید در مجله Nature بخوانید.
No tags for this post.