اخیرا تکنولوژی‌های مرتبط خودروهای بدون راننده پیشرفت‌های زیادی کرده‌اند و با توجه به سرمایه‌گذاری‌های متعدد، شاهد تغییرات بیشتری در این تکنولوژی خواهیم بود. برای نمونه می‌توان به تکنولوژی Autopilot تسلا و سرمایه‌گذاری‌های جنرال‌موتورز در این حوزه اشاره کرد. اما این مساله برای عموم به چه معنیست؟
تخمین زده می‌شود سرمایه‌گذاری‌ها بر روی تکنولوژی‌های مرتبط با ماشین‌های خودران و تکنولوژی‌های ارتباطی خودروها تا سال ۲۰۲۰ به بیش از ۲۹۰ میلیارد دلار برسد. این به معنی توجه بازار به نیاز خریداران، برای داشتن وسایل حمل و نقلی است که زندگی آن‌ها را بهتر و راحت‌تر کند.
خریداران راحتی را ترجیح می‌دهند. در سال ۲۰۱۵ مایکروسافت، گوگل و اپل برنامه‌های خود برای ایجاد بسترهایی در این حوزه را با ایجاد ابزارهایی برای ارتباط بهتر خودرو و راننده اعلام کردند. در آینده‌ای نزدیک، یکی از مهمترین مولفه‌ها برای خرید خودرو، وجود مفهومی تحت عنوان Dashboard OS است که به خریدارن اجازه ارتباط با خودرو را به صورت مستقیم یا از طریق تلفن هوشمندشان می‌دهد.
همانطور که شرکت‌های نرم‌افزاری در حال ایجاد نرم‌افزارهایی برای ایجاد ارتباط بهتر با بسترهای ابزارهای پوشیدنی مثل watchOS و Android Wear هستند، به زودی اپلیکیشن‌های بیشتری را برای برقراری ارتباط با سیستم‌عامل‌های مخصوص ماشین‌ها، تولید می‌کنند. به زودی در کنار سخت‌افزارها و نرم‌افزارهایی که به کاربران در خودروها اجازه ارسال پیام‌های کوتاه و نقشه‌خوانی را می‌دهند، شاهد انتخاب‌های بیشتری مثل پرداخت خودکار هزینه پارکینگ و موارد مشابه از این طریق خواهیم بود. در حال حاضر همین پروژه با همکاری Visa، هوندا و ParkWhiz در حال انجام است تا کاربران بتوانند بدون پیاده شدن از خودرو نسبت به پرداخت قبوض پارکینگ و هزینه سوخت، اقدام کنند.
در آینده‌ای نزدیک، یکی از مهمترین مولفه‌ها برای خرید خودرو، وجود مفهومی تحت عنوان Dashboard OS است که به خریدارن اجازه ارتباط با خودرو را به صورت مستقیم یا از طریق تلفن هوشمندشان می‌دهد.
پیشرفت‌های اخیر، روند عرضه خودروهای بدون راننده را شتاب می‌بخشد
تکنولوژی‌های ارتباطی خودروها به زودی برای ما تبدیل به عادت می‌شوند، اما تبدیل خودروها به وسایلی خودران می‌تواند بزرگترین انقلاب در صنعت خودرو از زمان اختراع این وسیله به حساب آید. شاید تبدیل شدن مفهومی همچون اتومبیل‌های خودران، چندان به واقعیت نزدیک نباشد، اما پیشرفت‌های اخیر، ممکن است این تصویر را زودتر از آنچه تصور کنیم برای ما به واقعیت تبدیل کند.
به‌عنوان مثال -همانطور که اشاره شد- اخیرا شرکت جنرال موتورز مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار را بر روی «لیفت» (Lyft) سرمایه گذاری کرده که رقیب «اوبر» (Uber) است. از طرفی اوبر نیز همکاری‌هایش با پروژه روبوتیک Carnegie Mellon برای شتاب دادن به برنامه‌ی بهره‌گیری از خودروهای خودران را افزایش داده است.
در عین حال، در راستای افزایش ضریب امنیتی تکنولوژی‌های مرتبط با خودروهای بدون راننده، پروژه‌هایی در دست توسعه است. نرم‌افزار Autopilot تسلا از سنسورهای متعددی برای قرار دادن خودرو در بین خطوط و ایجاد فاصله امن با خودروهای داخل جاده استفاده می‌کند. این نرم‌افزار حتی امکان تغییر لاین را در حین حرکت خودرو، دارد. به علاوه «ولوو» (Volvo) نیز مشغول توسعه تکنولوژی هدایت خودروی خود است که در واقع مانند یک دستیار عمل می‌کند و در صورت احساس خطر، آن را با صداهایی به راننده اخطار می‌دهد و در صورت لزوم با هدایت خودرو و ترمز کردن از بروز حادثه جلوگیری می‌کند. در حالیکه در این دو نمونه، وجود راننده به عنوان کنترل‌کننده‌ی اصلی ضرورت دارد، اما توسعه بیشتر این نمونه‌ها، امکان استفاده از خودرو با کنترل کامل توسط ماشین را در آینده نه‌چندان دور به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.
تبدیل خودروها به وسایلی خودران می‌تواند بزرگترین انقلاب در صنعت خودرو از زمان اختراع این وسیله به حساب آید.
در کنار تکنولوژی‌های ارتباطی در خودروها و اتومبیل‌های بدون راننده، مبحث بیمه از مباحث مهم در کاربری این وسایل خواهد بود. تا زمانی که این تکنولوژی‌ها بتوانند به حدی از توانایی برسند که خیال شرکت‌های بیمه از میزان حوادث راحت شود، یکی از راهکارها برای تضمین سود و امنیت شرکت‌ها و مشتریان، استفاده از ابزارهایی است که میزان دخالت راننده در کنترل ماشین را اندازه‌گیری می‌کنند. با کمک پورت OBD-II -که تعمیرکاران از آن برای معاینه خودرو استفاده می‌کنند- می‌توان با دقتی بالا، مسافتی که راننده یا تکنولوژی‌های کنترل خودرو طی کرده‌اند را محاسبه کرد. در حال حاضر برخی شرکت‌های بیمه، ابزارهایی برای اتصال به همین پورت را برای بیمه‌گذاران در نظر می‌گیرند که به آن‌ها کمک می‌کند رفتار راننده و میزان تخفیف حق‌بیمه در دوره‌های بعد را در صورت رانندگی امن، محاسبه کنند.
به‌علاوه استفاده از این پورت مزایای دیگری مانند امکان معاینه خودرو از راه دور یا مکان‌یابی خودرو را نیز مهیا می‌کند. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۸ حدود ۸۰ درصد خودروسازها ابزارهایی نصب‌شده را در محصولاتشان بگنجانند که جایگزین ابزارهای قابل اتصال به پورت OBD-II باشد. در نهایت، بازار خودرو به سمتی می‌رود که رانندگان بتوانند با راحتی و آسایش بیشتری از ابزارهای خودرو برای ساده‌سازی امور مختلف استفاده کنند؛ و تکنولوژی‌های ارتباطی بیشتر، کلید این مساله خواهد بود.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.