کامرون باروس، زیست شناس برجسته کویری، به همراه همکارانش به تازگی در تلاشی برای دریافتن تاثیرات تغییرات آب و هوایی بر روی خزندگان محلی از جمله ایگواناهای بیابانی و انواع خاصی از مارمورک ها به بررسی 27 منطقه کویری کالیفرنیا پرداختند. خشکسالی های 5 ساله و پیاپی کالیفرنیا زندگی را برای بسیاری از موجودات این منطقه به خصوص سایت های کم ارتفاع و داغ سخت کرده است. گونه های خاصی از مارمولک های گیاه خوار این منطقه که با نام چاکوالا خوانده می شوند نیز به شدت تحت تاثیر این شرایط آب و هوایی ویژه قرار گرفته اند.
اگر دمای هوا تا سه درجه دیگر گرم تر شود پارک ملی جاشوا در آینده ای نه چندان دور 90 درصد از درختان بیابانی خود را از دست خواهد داد. علاوه بر این امواج هوای گرم تر، دراز مدت تر و بیشتر می تواند می تواند جمعیت بسیاری از پرندگان بیابانی را نیز با مشکل روبرو سازد.
ممکن است تصور کنید که موجودات بیابانی از تغییرات آب و هوایی لذت می برند زیرا هم اکنون نیز بر روی یکی از خشک ترین و گرم ترین مناطق کره زمین زندگی می کنند؛ اما بر اساس مشاهدات باروس، همین امر موجب کاهش جمعیت آنها شده است. جمعیت بسیاری از گیاهان و حیوانات موجود در این مناطق به دلیل بدتر شدن شرایط زندگی کمتر شده است.
یافته اصلی این تحقیق در واقع حامی این نکته است که بسیاری از گونه های بیابانی هم اکنون به محدودیت های فیزیکی خود نزدیک شده اند. لاک پشت ها و نوعی از مارمولک های موجود در بیابان هایی مانند سونوران (Sonoran) و موهاوی (Mojave) به دلیل دمای بسیار بالا هم اکنون زیستگاه خود را از دست داده اند و اگر دمای هوا تا 2 درجه دیگر در این مناطق گرم تر شود، این محدودیت برای آنها به 88 درصد خواهد رسید.
اگر دمای هوا تا سه درجه دیگر گرم تر شود پارک ملی جاشوا در آینده ای نه چندان دور 90 درصد از درختان بیابانی خود را از دست خواهد داد. علاوه بر این امواج هوای گرم تر، دراز مدت تر و بیشتر می تواند می تواند جمعیت بسیاری از پرندگان بیابانی را نیز با مشکل روبرو سازد. همچنین به احتمال زیاد بیابان های آفریقای جنوبی و نامیب بسیاری از گیاهان شاداب خود را تا سال 2069 میلادی در اثر تغییرات آب و هوایی کره زمین از دست خواهند داد.
منبع: theatlantic
ترجمه: احمد محمد حسینی
No tags for this post.