فرانک محمدکاظمی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: با توجه به ممنوعیت استفاده از آزبست به جهت مخاطرات زیست محیطی و سرطان‌زا بودن آن، سعی کردیم از الیاف خمیری پسماندهای کشاورزی برای کاربردهای عملی در صنعت ساختمان استفاده کنیم.
وی ادامه داد: تولید نانوسلولز از پسماند های کشاورزی با کمک باکتری و استفاده از آن بعنوان پوشش و تقویت کننده در کامپوزیت ها هدف اصلی این طرح بود. بعلاوه، با توجه به اینکه بخشی از سیمان با پسماند کشاورزی جایگزین می شود، فراورده‌ی حاصل زیست سازگار و تجدید پذیر است.
محمدکاظمی با اشاره به بررسی اثر نانوسلولز باکتریایی در سه سطح شاهد، پودر و ژل به‌عنوان تقویت‌کننده‌ی کامپوزیت‌های الیاف-سیمان، عنوان کرد: نتایج نشان داد کامپوزیت‌های پوشش دهی شده با نانوسلولز و ژل نانوسلولز، مقاومت خمشی و مقاومت چسبندگی داخلی بالاتری دارند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: نتایج این طرح را می‌توان در صنعت ساختمان‌سازی و همچنین صنایع بسته‌بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار داد.
No tags for this post.