مسافران مریخ پرورش گوجه فرنگی در فضا را یاد می‌گیرند
در حال حاضر فضانوردانی که قصد سفر به مدار زمین را دارند از غذاهایی استفاده می کنند که در زمین آماده و بسته بندی شده و برایشان به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال می شود. این انتقال توسط یک راکت فضایی و بدون هیچ مشکل خاصی صورت می گیرد.
اما وقتی صحبت از اعماق فضا می شود یعنی جایی که فضانوردان باید در سفرهای چند ماهه و حتی چندین ساله حاضر شوند قضیه فرق می کند. در اینجا با گستره بی پایانی سر و کار داریم که تا چشم کار می کند چیزی برای استفاده به عنوان مواد اولیه غذایی وجود ندارد. از آن گذشته تأمین اکسیژن مورد نیاز فضانوردان نیز یکی از دغدغه های اصلی به شمار می آید.
در این خصوص اندازه گیریهای نسبتا دقیقی انجام شده است. بریژیت لاماز از آژانس فضانوردی اروپا (اسا) می گوید: هر فضانوردی برای حضور در یک مأموریت فضایی روزانه به ۵ کیلوگرم هوا، غذا و آب نیاز دارد. بر این اساس هر فضانورد در یک روز به یک کیلوگرم اکسیژن، یک کیلوگرم غذای خشک و سه کیلوگرم آب نیاز دارد که این میزان برای تأمین آب آشامیدنی فضانورد یا افزوده شدن به غذای خشک او به کار گرفته می شود.
اما اگر قرار باشد تمامی غذا و اکسیژن مورد نیاز فضانوردان در مأموریتهای چند ساله به همراه آنها راهی فضا شود، آنگاه با چالش جدیدی روبرو خواهیم شد. برای حل این مشکل دانشمندان زیادی دست به کار شده و پروژه های متنوعی نیز به راه افتاده است که MELiSSA از جمله آنهاست. این طرح که در اسپانیا دنبال می شود شامل یک سیستم آزمایشی است که در آن از موشهای آزمایشگاهی و جلبک استفاده می شود.
دانشمندان شرایطی را فراهم کرده اند که موشها بتوانند از اکسیژن تولید شده توسط جلبکها استفاده کنند. اما این یک مسیر یک طرفه نیست زیرا جلبک نیز دی اکسید کربن تولید شده توسط موشها را جذب می کند.
اما درباره تأمین غذا چه می توان گفت؟ گروهی از مهندسان علوم فضایی در آلمان در حال ساخت کاوشگری هستند که در آن فرآیند کشت گوجه فرنگی در فضا مورد مطالعه قرار می گیرد. این کاوشگر CROPIS نام دارد که قرار است در تابستان سال آینده به فضا پرتاب شود. همزمان که این کاوشگر به دور زمین می گردد، تخم گوجه فرنگی در دل آن شروع به جوانه زدن می کند.
یکی از محققان این پروژه می گوید: ما در واقع با یک گلخانه کوچک سر و کار داریم که در آن گوجه فرنگی کشت می کنیم. درحالی که ماهواره در فضا می چرخد، سطوح مختلفی از جاذبه را برقرار می کنیم که در واقع نوعی تمرین شبیه سازی برای کشت محصولات کشاورزی در ماه و مریخ است.
در مقوله پرورش محصولات کشاورزی یک اصل کلی مد نظر دانشمندان قرار دارد و آن روی آوردن به پرورش میوه ها و گیاهانی است که آب بیشتری در خود نگاه می دارند.
به گزارش مهر، در این میان اما نوع ژنتیکی محصولات کشاورزی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. در خصوص گوجه فرنگی محققان از نوعی زنجیره رشد سریع این محصول به نام Micro-Tina استفاده می کنند.
