افزایش سطح دریا، فرسایش و سیلاب های ساحلی تعدادی از بزرگترین چالش هایی است که بشر به دلیل تغییرات آب و هوایی با آن روبروست.
اخیرا دست کم پنج جزیره مرجانی در جزایر دوردست سلیمان به دلیل افزایش سطح دریا و فرسایش ساحلی به طور کامل از بین رفته اند و شش جزیره دیگر نیز به شدت فرسایش یافته اند.
مساحت این جزایر ناپدید شده از یک تا پنج هکتار گزارش شده است و آن ها دارای پوشش گیاهی گرمسیری متراکم بودند که دست کم 300 سال قدمت داشت. همچنین جزیره Nuatambuکه میزبان 25 خانواده است، بیش از نیمی از ناحیه قابل سکونت خود را از دست داده و از سال 2011 به دلیل افزایش سطح دریا، 11 خانه آن زیر آب رفته است.
این نخستین شواهد علمی است که تایید می کند تاثیرات قابل توجه تغییرات جوی بر روی خطوط ساحلی و مردم تا چه حد جدی است.
هشداری برای تمامی دنیا
مطالعات پیشین که خطر سیلاب ساحلی را در ناحیه اقیانوس آرام بررسی کرده بودند، دریافته بودند جزایر می توانند با همان سرعت افزایش سطح دریا بسط یابند. با این حال، تحقیقات جدید که در نواحی اقیانوس آرام صورت گرفته نشان می دهد میزان افزایش سطح دریا به اندازه سه تا پنج میلی متر در سال صورت گرفته است.
طی 20 سال گذشته، جزایر سلیمان نقطه داغی برای افزایش سطح دریا بوده اند. در این جا سطح دریا تقریبا سه برابر سرعت جهانی افزایش یافته و از سال 1993 سطح دریا سالانه هفت تا 10 میلی متر بالا آمده است. این سرعت بالا تا حدی ناشی از تغییرپذیری طبیعی آب و هواست.
این سرعت بالای افزایش سطح دریا همراه حاکی از آن است در نیمه دون قرن جاری میلادی سطح دریاها به دلیل فعالیت های انسانی در بخش زیادی از اقیانوس آرام افزایش خواهد یافت. بسیاری از نواحی سرعت افزایش سطح دریا در درازمدت را مشابه آنچه در جزایر سلیمان رخ می دهد، تجربه خواهند کرد.
تغییرپذیری طبیعی و حرکات جغرافیایی بر سرعت بالاتر افزایش سطح بالای جهانی تحمیل خواهد شد و منجر به ظهور دوره ای می شود که در آن سرعت محلی افزایش سطح دریا تا حد زیادی بیش از سرعتی خواهد بود که اخیرا در جزایر سلیمان مشاهده شده است. بنابراین می توان شرایط حاضر در جزایر سلیمان را به عنوان پیش بینی در مورد تاثیرات آتی افزایش سریع سطح دریا در نظر گرفت.
می توان شرایط حاضر در جزایر سلیمان را به عنوان پیش بینی در مورد تاثیرات آتی افزایش سریع سطح دریا در نظر گرفت.
دانشمندان با استفاده از تصاویر هوایی و ماهواره ای بین بازه های زمانی 1947 تا سال 2015، خطوط ساخلی 33 جزیره مرجانی را بررسی کردند. در این میان به نظر می رسد انرژی امواج نقش مهمی را در فرسایش ساحلی ایفا می کند که در جزایر سلیمان مشاهده شده است. جزایری که در معرض انرژی بالاتر امواج و همچنین افزایش سطح دریا قرار گرفته اند، در مقایسه با جزایر ایمن تر، فرسایش بسیار سریع تری را تجربه کردند.
حدود 12 جزیره مطالعه شده که در ناحیه انرژی امواج پایین تر جزایر سلیمان بودند، تغییرات کمتر ملموسی را در خطوط ساحلی به خود دیدند و این موضوع بر خلاف قرار گرفتن این 12 جزیره در معرض افزایش سطح دریای مشابه بود. با این حال، از 21 جزیره ای که در معرض انرژی بالاتر امواج بودند، پنج مورد به طور کامل ناپدید شده بودند و شش جزیره دیگر نیز تا حد زیادی فرسایش یافته بودند.
داستان انسان
تغییرات سریع در خطوط ساحلی که در جزایر سلیمان مشاهده شده اند، منجر به جابجایی چندین جامعه انسانی ساحلی شده اند که برای چندین نسل در این نواحی زندگی کرده بودند. این جابجایی ها توسط دولت ها هدایت نشده اند و همچنین هیچ پشتیبانی مالی بین المللی از آن ها نشده بلکه ساکنان با استفاده از منابع محدودشان اقدام به تغییر مکان کرده اند.
سیستم جزایر سلیمان نوعی شبکه امنیتی را برای این جوامع جابجاشده ارائه داده است. در واقع، در تعدادی از موارد، تمامی جوامع دهکده های ساحلی را ترک کرده اند؛ این در حالی است که این دهکده ها در اوایل دهه 1900 تثبیت یافته بودند.
تلاش جهانی
تعاملات بین افزایش سطح دریا، امواج و طیف وسیعی از واکنش های مشاهده شده در جزایر سلیمان از ناپدیدشدن کل جزیره گرفته تا ثبات نسبی آن، اهمیت ارزیابی های محلی با دانش سنتی را به هنگام برنامه ریزی کردن برای افزایش سطح دریا و تغییرات جوی نشان می دهد.
ارتباط دادن این دانش غنی و ارتجاع پذیری درونی در خود مردم به همراه ارزیابی های تکنیکی و سرمایه گذاری در بخش جوی برای انجام تلاش های سازگاری با شرایط موجود لازم است.
ملکوار ماتاکی که در شورای ملی بلایای جزایر سلیمان دارای کرسی است، گفت: این امر در نهایت منجر به فراخوان برای حمایت هایی از جانب شرکای توسعه و مکانیزم های مالی بین المللی مانند صندوق سبز جوی خواهد شد. این حمایت باید شامل مطالعات علمی ملی برای برنامه ریزی برای سازگارشدن و برخورد کردن با تاثیرات تغییرات جوی در جزایر سلیمان باشد.
ماه گذشته میلادی، دولت جزایر سلیمان به 11 کشور جزیره ای کوچک در اقیانوس آرام پیوست و توافقنامه آب و هوایی پاریس را امضا کرد. این امر موجب امیدواری در میان این کشورها می شود و نقطه عطفی در تلاش های جهانی به شمار می آید.
با این حال، باید دید چگونه صدها میلیارد دلار نوید داده شده توسط مدل های سرمایه گذاری جهانی مانند صندوق سبز آب و هوایی می تواند از افراد نیازمند در جوامع دور افتاده مانند جزایر سلیمان حمایت کند.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.